Ako ay Makasalanan(39)
“BA’T nakasimangot ka?”
Tanong ni Cherry nang dumating ako. Kumukuyakoy siya habang nakaupo sa bangkito.
“Wala pa akong allowance. Hindi nagpadala.”
“No problem meron pa naman ako. Paghatian natin.”
“Paanong pagkain?”
“Madali lang ‘yan.”
“Hindi ako sanay na lumabas na ang pera ay kakalug-kalog sa bulsa.”
“Pareho tayo. Pero kailan daw darating.”
“Di ko alam. Tinamaan daw ng bagyo ang probinsiya namin kaya walang maipadala.”
“Darating din yun, relaks ka lang.”
“Hindi ako papasok habang hindi dumarating ang allowance ko.”
“Mabuburyong ka rito.”
“E ano?”
“Alam mong paraan para di maburyong?”
“Cherry ha alam kong nasa isip mo.”
Nagtawa si Cherry.
“Matalino ka na Maritess. Mula nang magkasama tayo rito naging matalino ka na. Sa kibot pa lang ng bibig ko, alam mo nang ibig kong sabihin.”
“Gaga.”
“Meron pa akong isang stick dito. Sindihan natin.”
“Sabi ko na nga ba’t iyan ang sasabihin mo.”
Tumayo si Cherry. Kumuha ng ilang tuyong basahan sa kusina at dinala sa may pintuan. Pinasakan ang puwang sa ilalim ng pinto. Matapos iyon ay nagbalik sa kinaroroonan ko at sinindihan ang marijuana. Naamoy ko ang usok. Humitit si Cherry. Malalim. Ipinasa sa akin. Kinuha ko. Humitit ako. Malalim din. Ibinalik ko kay Cherry. Humitit uli siya. Ako uli.
Maya-maya pa. Idinuduyan na ako. Masarap ang pakiramdam ko.
“Sarap kung nandito si Carlo, Maritess. Tatlo tayo…” sabi ni Cherry. Kahit me tama na ako, naiimadyin ko ang gusto niyang mangyari.
“Type mo?” Tanong niya. Ang mga mata niya ay naniningkit na.
(Itutuloy)
- Latest
- Trending
