Black Pearl (91)
SINALUBONG ako sa airport ni Rina. Sabik na sabik ako sa asawa ko. Kung hindi lamang bawal na maghalikan nang todo sa publiko, ay baka napupog ko na ang aking mahal na asawa. Lalong gumanda si Rina sa tingin ko at tila bumata. Sumeksi pa.
Nang nasa sasakyan na kami ay binulungan ko si Rina: “Ang seksi mo.”
Sagot naman niya na pabulong din: “Ang guwapo mo naman Frankie Boy.”
Pinisil ko ang kanang palad niya. Ang lambot ng palad ni Rina.
Kalahating oras tinakbo ang patungo sa aming tirahan. Malapit iyon sa ospital na pinagtatrabahuhan ni Rina. Puwedeng lakarin. Nasa third floor kami. Malaki ang space. Kumpleto sa gamit. Naihanda ni Rina bago ako dumating. Maaasahan talaga ang asawa ko.
Maraming hinandang pagkain si Rina. Espesyal daw ang pagdating ko. Bubusugin daw niya ako. Bayad daw iyon sa matagal din naming pagkakahiwalay. Mula raw ngayon ay hindi na ako kakain nang biling luto kagaya ng ginagawa ko sa Maynila.
Matapos ang masarap na pagsasalo namin sa handang pagkain, ang pagsasalo naman namin ni Rina sa malambot na kama ang naganap. Nayugyog ang malambot na kama sa aming pagkilos. Ibang klase ang pagkasabik ko kay Rina at ganundin naman siya sa akin. Noong una kaming magsalo, hindi ganito. Siguro’y dahil matagal-tagal din ang aming paghihiwalay kaya ganoon na lamang ang pagkasabik sa isa’t isa. Mainit na mainit ang aming pakiramdam. Parang nag-aapoy sa lagnat.
“Frankie… ang init mo…” Sabing pabulong ni Rina. Sabi ko’y mainit na mainit din siya at parang nilalagnat.
“Nang sabihin mo na gusto mo nang mag-saudi uli, tuwang-tuwa ako. Ipinagyabang na kita sa mga kasamahan kong nurse. Bukas, ipakilala kita.”
“Na-realized ko, mahirap talagang mag-isa, Rina. Mula nang magsama tayo, hinahanap ko na ang pagsasalo natin.”
“Hindi mo na hinahanap si Melissa?” sabi at umingos. Parang may tampo sa himig ng pananalita.
“Ba’t ko naman hahanapin?”
“Siyempre dati mong nakalaro. Nasarapan ka rin kahit paano.”
“Wala akong nadamang sarap. Nakalimot lang ako nun. Lasing din ako. Isa pa, udyok na rin ng kaibigan. Hindi pala ako dapat pumayag.”
Para mapawi ang sama ng loob ni Rina, pinagkaloob ko sa kanya ang naiibang init ng pagmamahal. Ipinadama kong siya at walang iba ang aking minamahal.
Madali namang mawala ang tampo. Nagsabay kami sa pagpapakawala ng init.
(Itutuloy)
- Latest
- Trending
