Karugtong ng Init (45)

HINDI ko na mapala­lampas ang ginagawa ni Rica. Hindi na maganda para sa isang inang ka­tulad niya na mas gusto pang magsugal kaysa asikasuhin ang pamilya. Hindi na niya naaasikaso ang anak namin. Kaila­ngang maputol na ang ginagawa niya!

Mabilis akong nag­tu­ ngo sa aming kapit­bahay na halos katabi lamang namin. Nasa ikalawang pinto sila. Kumatok ako. Sunud-sunod. Maya-maya, bu­mukas. Sumu­ngaw ang isang babae na halos kasing-edad din siguro ni Rica. Maganda ang ba­bae pero halatang ma­raming bisyo sa ka­tawan. Nalanghap ko ang amoy-sigarilyo.

“Good evening nan­diyan ba si Rica?”

“Ikaw si Ross ano?”

“Oo, puwede kong ma­ka­usap si Rica?”

“Halika pasok ka. Nag­kakatuwaan lang kami. Libangan lang.”

Gusto kong supalpalin ang babae na hindi na li­bangan ang ginagawa nila kundi sugal na.

Maramimg kasang­ka­pan sa loob. Pero masama ang amoy dahil sa siga­rilyo. Amoy sugalan talaga.

Nakita ko sa isang ku­warto ang mga nagsu­sugal. Dalawang lalaki at da­lawang babae. Ang da­lawang lalaki ay halos kasing-edad din ni Rica. Me bigote ang isa.

“Hoy Rica, sinusundo ka na ng dyowa mo!”

Bahagya nang nag-angat ng tingin si Rica sa akin. Parang walang duma­ting. Balewala ako. Kumulo ang bulkan sa dibdib ko. Nagbabanta na sa pag­sabog.

“Halika na Rica!”

Saka lamang lubusang tumingin sa akin. Nagulat yata sa pagtataas ng boses ko.

“Mamaya ng konti. Su­sunod na ako.”

“Halika na sabi!”

“Ano ba?” sigaw niya.

“Halika na!”

Subalit ayaw talaga. Su­mabog ang bulkan. Hina­wakan ko ang kamay at saka hinatak palabas sa kinauupuan.

“Putang ina ka, bitiwan mo ako. Putang…”

Pero hindi siya maka­piglas dahil sa mariin kong pagkakahawak. Kapag hindi siya sumunod maba­bali ang buto niya sa braso. Nailabas ko sa kuwarto. Kinaladkad ko na patungo sa amin.

“Putang ina mo, Ross. Hayop ka!”

Nang maipasok ko ay ki­nabig ko ang pinto. Lu­mikha ng ingay ang pag­salpak.

Isinalya ko sa sopa si Rica.

“Ano bang gusto mong mangyari Rica?”

“Ikaw anong gusto mo?” sagot niya.

“Me anak kang dapat intindihin dito sa bahay e kung saan ka naroon.”

“Wala kang pakialam sa akin. Hindi kita pinaki­kialaman kaya huwag mo akong pakikialaman.”

Gusto kong sapakin pero naging malamig pa rin ako. Hindi ko hinayaang ma­naig ang galit. Baka sumobra pa sa sapak ang magawa ko sa kanya. Binalaan ko na lang.

“Huwag ka nang ma­kikipagsugal sa kanila. Huwag kang lalabas dito.”

“Sino ka para ako pi­gilan. Wala kang paki­alam sa akin!”

Ang sumunod ay wa­lang tigil na salitaan. Ayaw magpatalo. Ma­tigas talaga ang ulo.

Ako ang sumuko. Hi­nayaan ko na sa gusto niya. Bahala na siya. Gusto ko nang sundin ang pinayo ni Jim. Hiwa­layan mo na si Rica. Pero paano ang anak namin?

(Itutuloy)