Ulag (45)

(Kasaysayan ni  L.B.G)

DALAWANG sulat pa ang natanggap ko mula sa aking kamag-anak at pawang nagsasabing “naaawa” siya sa akin dahil sa ginagawa ng aking asawa. Hindi na raw niya kayang mag­bulag-bulagan sa naki­kitang “paglalaro ng apoy” ng asawa kong    si Mariz. Hindi lamang daw siya gumagawa ng kuwento para paghiwa­layin kami ni Mariz. Ang sa kanya raw ay para makagawa ako ng hak­bang laban sa aking asawa.

At ang mga sulat na iyon ang naging dahilan para mapilitan akong umuwi at hulihin sa  akto ang aking asawa. Pinag-aralan ko ang mga ga­gawin. Huhu­lihin ko sila para matibay ang ebi­den­siya.

“Buo na ang plano ko, Sam. Uuwi ako sa isang linggo.”

Bahagyang nagulat si Sam.

“A e mabuti Bro para makapag-imbestiga ka. Huwag mo lang kalili­mutan ang sinabi ko — maging positibo ka sa lahat ng oras. Huwag kang gagawa nang ika­papahamak mo. Paki­usap lang Bro…”

Tumangu-tango ako.

Madali akong naka­kuha ng ticket. Naayos ang lahat sa biglaan kong pag-uwi. Si Sam la­mang ang nakaalam sa biglaan kong pag-uwi.

Si Sam din lang ang naghatid sa akin sa airport. Nang maghihiwa-lay na kami, binigyan ako ng pera ni Sam.

“Baon mo Bro. H’wag mo lang kalimutan ang paalala ko.”

“Salamat Sam.”

“Bumalik ka na wa­lang sugat, Bro.”

(Itutuloy)