Ellang (Wakas)
(Kasaysayan ni M.R.A. ng
HINDI ko alam kung gaano ako katagal na nahimbing. Basta nang magmulat ako, nasa kuwarto na ako ng ospital at nakaupo sa gilid ng kamang kinahihigaan ko si Dolfo at nakatingin sa akin. Nang ilibot ko ang aking paningin, nakita ko si Angela, Inay at Nanay Encar na nasa mahabang bangko na malapit sa pintuan. Katamtaman ang laki ng kuwarto. Solo ko ang kuwarto. Kumpleto iyon. May TV at ref. Siguro’y mahal ang bayad bawat araw sa kuwarto.
“Salamat at nakaraos ka nang maayos, Ellang. Kanina habang hindi ka pa nanganganak, talagang dasal ako nang dasal sa chapel ng ospital na ito…”
“Salamat, Dolfo,” sabi kong pabulong. Mahina pa ang boses ko. Ganun nga siguro ang bagong panganak.
“Mamaya-maya raw ay puwede nang silipin ang baby sa nursery. Babae ang baby natin, Ellang.”
Bigla akong napaluha sa sinabi ni Dolfo. Talagang inaangkin niyang anak niya ang isinilang ko. Mahal na mahal talaga niya ako.
“Huwag ka nang umiyak at baka mabinat ka pa.”
Lumapit sa akin si Angela at hinalikan ako sa pisngi.
“I love you, Mommy.”
“I love you too, Angela.”
Lumapit si Inay at Nanay Encar sa akin. Hinawakan ni Nanay Encar ang kanang palad ko at pinisil.
“Mahal ka talaga ng Diyos, Ellang. Ngayon ay kumpleto na ang kaligayahan mo. May mabuting asawa at may anak pa — dalawang babae.”
Nakangiti naman si Inay sa akin. Saka may naalala ito.
“Tumawag nga pala sa cell phone mo si Sister Cynth. Pauwi raw sila next week mula
“Ano pa pong sinabi?”
“Kinukumusta ka at si Dolfo. Alam na pala nila na narito na si Dolfo. Sinabi raw ng kasamahan doon. At ang balita, maaari pa raw makuha ni Dolfo ang severance pay daw. Pero kung babalik daw si Dolfo sa kompanya, tatanggapin pa rin siya.”
Natuwa naman si Dolfo.
“Kung babalik ako, Ellang, papayagan mo ako?” tanong sa akin na para bang naninimbang.
“Parang ayaw ko nang bumalik ka roon, Dolfo?”
“E paano tayo mabubuhay? Dalawa ang anak natin?”
Biglang sumabad si Nanay Encar.
“Hindi kayo magugutom dito sa Pambisan. Dito na kayo at bibigyan ko ng trabaho si Dolfo.
Sumapit ang alas nuwebe. Viewing time. Nagtungo na sina Dolfo, Angela at Nanay Encar sa nursery. Si Inay ay naiwan at binantayan ako.
Makaraang ang kalahating oras ay bumalik na ang tatlo. Masayang-masaya.
“Naku siguradong puwedeng artista ang anak mo Ellang. Kahit na sanggol pa lang e halatang maganda na. Ay Diyos ko at napakanipis ng lips, matangos ang ilong, pinumpino ang kutis. Baka mas maganda pa kay Yasmien Kurdi ang anak mo.”
Ganundin ang komento ni Dolfo at Angela.
“Ang ganda po niya, Mom my. Puwede po siguro siyang artista,” sabi ni Angela.
“Naisip ko, Ellang isabay natin ang binyag sa kasal natin. Puwede ba’yon?”
Si Nanay Encar ang sumagot. “Oo naman.” Pagkatapos ay tinanong kung ano ang balak kong ipangalan sa baby.
“Marienella,” sagot ko.
“Ay ang ganda. Bagay sa kanya, Ellang. Paano mo naisip ang pangalan?”
“Kinuha ko rin po sa name ko. Okey ba yon Dolfo?”
Nag-thumbs up si Dolfo. At saka nilapitan ako at hinalikan sa labi.
(BUKAS ABANGAN ANG ISA PANG KAPANA-PANABIK NA KASAYSAYAN NA PINAMAGATANG “ULAG”. BUHAT PA RIN SA PANULAT NI RONNIE M. HALOS. IPINAAABOT NG AWTOR ANG PASASALAMAT SA LAHAT NANG TUMANGKILIK SA “ELLANG”.)
- Latest
- Trending
