(Kasaysayan ni M.R.A. ng Riyadh, KSA)
PERO walang naibalita si Sister Cynth sa akin tungkol kay Dolfo nang muling tumawag mula sa Riyadh. Malungkot si Sister Cynth sapagkat walang maibalitang maganda.
“Sabi ng isang kasamahan ni Dolfo na nakausap ko, wala raw man lang tawag. Kaya na-AWOL na si Dolfo. Sayang ang mahabang taon niya sa kompanya, Sister Ellang.”
“Ano sa palagay mo Sister Cynth ang dahilan at biglang nawala si Dolfo?”
“May hinala ako na may kaugnayan sa ina niya at sa anak niya. Di ba hiwalay si Dolfo sa asawa. Hula ko, may problema sa custody ng anak…baka nagkademandahan…”
“Hindi po ganoon ang naiisip ko, Sister Cynth…”
“Ano?”
“Nagkabalikan na po marahil si Dolfo at ang asawa niya.”
Natahimik si Sister Cynth. Nang muling magsalita ay marahan.
“Kung ganoon nga ang nangyari, ano ang mararamdaman mo, Sister Ellang?”
Hindi ko na kaya ang lahat kaya napahikbi ako. Si Inay na nakahiga na sa aking tabi ay biglang kumilos. Tumingin sa akin.
“Alam mo Sister Ellang, kung ako sa’yo huwag mo nang gaanong asahan si Dolfo. Ito naman ay payong kapatid. Masyado ka lamang masasaktan kapag umasa ka na babalik pa siya…”
Hindi ako makapagsalita. Pawang paghikbi lamang ako.
“Tutal naman at maayos naman ang kalagayan mo diyan sa mabait na si Nanay Encar, ipalagay mo na ang isip mo. Marami naman kaming tutulong sa iyo. Kasi kung mag-iisip ka, baka makasama pa sa iyong baby…”
“Pipilitin ko po Sister Cynth.”
“Kung ang matin-ding nangyari sa’yo ay nalampasan mo, yan pa bang maliit na problemang ‘yan ang hindi. Huwag mo nang asahan pa ang lalaking hindi ka na yata naaalala…”
“Pipilitin ko po Sister Cynth. Maraming salamat sa payo.”
(Itutuloy)