Warat na sapatos ni Cinderella (ika-55 na labas)

(Kasaysayan ni Cindy ng Pasay City)

KINABUKASAN, gusto ko nang sabihin kay Ate Pacita ang ginawa ng addict niyang anak sa akin pero natatakot ako na "balikan". Paano kung gantihan ako? Paano kung saksakin na lamang akong bigla. Minabuti ko na lamang na manahimik. Ayaw kong mapahamak.

Pero ang pananahimik ko palang iyon dahil sa takot ang lalo pang magbibigay ng lakas ng loob kay Marlon para ulitin ang mga ginagawa.

Kung noong una ay ang pagpapakita lamang ng kanyang "batuta" ang ginawa, ang sumunod ay matindi na. Ang akala yata dahil hindi ko siya sinusumbong ay gusto ko rin ang ginagawa niya.

Minsan isang tanghali na namang tulog si Ate Pacita ay bigla akong nilapitan ni Marlon.

"Halika Cindy dali at may ipakikita ako sa’yo," sabing nakangiti. Maayos naman ang pagkakasabi at tila walang "tama".

Bantulot akong lumapit.

"Halika na."

"Ano ba ‘yan, Marlon?"

"Lumapit ka nga!"

Bahagya akong lumapit.

"Ano ‘yan?"

Bigla akong hinaltak at nadala sa madilim na sulok. Madaling naibaba ang suot na purontong shorts at ang brief. Malakas siya at nagawa akong mapaluhod sa harapan niya. Pilit na isinusubo ang "batuta" niya. Nasanggi sa mukha ko ang "batuta".

Noon na ako nagsisigaw.

"Ate Pacitaaa! Ate Pacitaaa!"

"Puta ka huwag kang sumigaw!"

Pero lalo akong nagsisigaw para marinig ni Ate Pacita. Sinampal ako ni Marlon.

"Puta ka!"

Bigla namang sumu- god si Ate Pacita. Kahit na iikang-ikang sa paglala- kad ay nakalapit agad at naitulak ang anak.

"Putang-ina ka Marlon anong ginagawa mo?"

Biglang itinaas ni Mar-lon ang brief at ang puruntong shorts. Ang sa mala-kabayong batuta, ay tila naging "uod" na la- mang dahil sa pagkagulat. Nagmamadaling lumabas ang addict na si Marlon.

Nag-iiyak ako.

"Tahan na, Cindy. Tahan na!"

"Aalis na po ako rito, Ate Pacita!"

Totoo ang sinabi ko. Hindi na ako tatagal doon.

(Itutuloy)