Sinabi ni Rashid na paghuhusayan pa niya ang paglalaro ng football para mapasama siya sa koponan na naglalaro sa kung saan-saang lugar. Malaking karangalan daw iyon.
Sasabihin ko naman na kayang-kaya niya iyon dahil mahusay siya. Sabi ko pa, walang makapapantay sa kanya sa galing sa football. Titingnan niya ako na para bang tumatagos sa aking pagkatao. Ikinatutuwa niya ang pagpuri ko. Sabi ko rin naman na pagbutihan niya ang pag-aaral.
Tumango ito at sa pagkabigla ay bigla akong hinalikan sa labi. Pagkaraay mabilis na dumako sa nakabiting "papaya". Nilasahan ang papaya. At dumako na sa ibaba hanggang sa maabot ang mamasamasang disyerto.
Nagsalo muli kami. Pagkaraan ay ako na ang kusang nagtaboy sa kanya para umalis. (Itutuloy)