Dibuho ni Ramon Taguchi
Ikaw ang naghatud kanako niining kalibutan,
Imong giamuma, gigiyahan ug giampingan,
Mga sugyot ug tambag bout mong ipatuman
Aron sa akong paghamtung ako ligdong o boutan.
Isayaw, itabyog, pikpikon aron lang makatulog,
Sa panahon sa kagabhion imo akong gakson ug idulog,
Ug sa matag purwisyo imo akong alam-alaman
Tungod sa basa kong lampin nga kapugaan.
Ang gugma mo way kinutoban ug sama sa adlaw
Nga kanunay nagdan-ag ug misilaw,
Bisan paman sa pag-abot sa ulan ug sa bangaw
Moabot gihapon ang takna nga kini mogimaw.
Siyam ako kabulan sa imong sabakan,
Matag lihok,patid, imong paga-atangan.
Kasakit sa paghimugso imong gipangandaman
Aron masud-ong lang ang kahayag niining kalibutan.
Di ko ikaw mahimong ibaylo sa tanang butang,
Ikaw akong ipasigarbo sa tibuok kalibutan.
Pag-pangga ug gugma imong gipatagamtam.
Salamatkay ikaw ang dan-ag sa hayag kong dalan.