Emo

Naintriga gyod ang pipila sa akong mga kaila unsa gyod ning “emo-emo” human sa usa ka segment sa “Kapuso Mo , Jessica Soho” niadtong Sabado. Sa third segment sa maong multi-awarded TV magazine program sa GMA-7, giladlad sa segment writer ang “trip” karon sa mga kabatan-onan nga naungo sa “emo music”. May mga pangutana sab nga mitumaw nga ingon na ba diay niini ka desperado ang mga batan-on nga carried away na kuno kaayo sa emosyon sa ilang gipaminaw’ng mga kanta to the point nga sila maglaslas na’s pulso, mahimong teenage suicidal, rebelde sa ginikanan, mosunod sa mga urog o istilo sa sinaninaan sa mahiligon kaayo’g Gothic art; mga kabatan-onan nga kun dili extreme kahilomon, extreme sab ka war freak.

The good thing about that segment is ni-wrap up siya sa suhestiyon nga inay atong panghimarauton ang mga kabatan-onan nga naikag sa “emo music”, angay hinoon nga ato silang pamati-on aron ato silang masabtan.

Sa akong nahibaw-an, ang emo kaniadto gitawag og usa ka istilo sa rock music. Sa tunga-tungang bahin sa 1980s, gihulagway kini nga subgenre sa hardcore punk. Niining mga panahona, wala kaayo nako mabantayi ang pagkuyanap sa emo, tungod kay lagi ang nadak-an nakong musika mao man ang “new wave” usa ka maingon ta’ng “soft style of punk music”. Sa mga mosunod pang katuigan, gitawag na ang emo og emocore, minubo sa “emotive or emotional hardcore”.

Nahimugso ang maong termino gumikan ra sab sa mga panatiko sa maong matang sa musika. Gibunyagan nila’g “emo” ang ilang nabatyagang emosyonal nga mga pasundayag sa mga banda sa Washington, D.C. area ug sa uban pang mga gitawag og offshoot bands sa mga rehiyonal nga lokasyon sama sa Rites of Spring, Embrace, One Last Wish, Beefeater, Gray Matter, Fire Party, ug Moss Icon.

Siguro bunga na sab sa nasinating kagubot sa katilingban ug pagkabuak-buak sa ilang mga pamilya mao nga ang mga batan-ong sakop ning mga bandaha mipabuhagay sa ilang mga kanta og mga “nega” nga paghulagway sa ilang natagamtam nga kaparotan, kawalay direksyon sa kinabuhi, kakuwang sa pagpangga sa ilang ginikanan, kakulang sa pakigrelasyon sa Ginoo, mao nga bisan og melodic, nisangpot ra sab ang ilang mga kanta sa pagka-chaotic.

Dili nato ikalimod nga bisan og ani-a kita sa pikas tampi sa kalibotan layo ning mga bandang Caucasian, apan ang yangungo sa ilang mga kabatan-onan mao sab ang yangungo sa mga batan-on sa third world country. Maayo na lang gani kay nanalingsing og laing istilo ang emo ug nahimo kining “indie emo” maoy nakapahatod nga na-mainstream ang maong istilo sa rock music. Apan bisan pa’g unsaon, wala’y tino nga depinisyon ang “emo”. Busa gisabot na lang kini sa mga fashion ug stereotypes isip indicators.

Sama pananglit sa huot kaayong pantalon (pinabaston), taas nga fringe nga buhok (kanang naa’y bangs) nga hiklingon sa usa ka habig sa nawong tinabonan ang usa ka mata (o bisan gani ang duha ka mata), buhok nga gitina og itom alang niadtong natawong blondies; tight-fitting shirts nga kasagarang imprinta mga pangalan sa rock bands ug uban pang designed shirts; studded nga mga bakus, belt buckles, canvas sneakers ug skate shoes nga itom ang bulok (kasagaran karaan na tan-awon ug mas labing maayo kun laspag o natata na), baga ug itom nga horn-rimmed eyeglasses, huot nga mga sweaters, button-down shirts, work jackets, ug mas maayo kun naa’y hood.

Pinaagi sa popular media, gihulagway nga grabe ang impluwensya sa mga kanta sa emo artists ngadto sa emocore fans tungod kay ang kasagaran nga hilig maminaw niini emosyonal sab, sensitibo, manggiuwawon, introverts, ang uban sapoton ug daghang sentimento de asukal sa ilang kinabuhi ug sa kalibotan. Teen angst overload, matud pa. Gi-associate usab ang emocore sa depresyon, pagpanakit sa kaugalingon ug ingon man ang paghunos sa hinulamang kinabuhi.

Sa gikaingon ko na, stereotypes lamang kini. Ang labing maayong mensahe nga nahatag sa maong segment sa “ Kapuso Mo , Jessica Soho” mao nga dili kita angayang mohukom sa unsa mang nakahiligan o “natripan” sa atong mga kabatan-onan karon. Kun kita maminaw kanila, atong matino nga daghan sila’g gustong isulti kanato. Tanang natagamtamang kalisdanan sa mga kabatan-onan nato karon maoy resulta sa atong mga pagkuwang. Nisangpot ngadto sa ilang kagul-anan ang tanan natong sayop nga mga desisyon ug pagpadagan sa atong kinabuhi isip mga adults nga angayan untang mo-trailblaze o mo-bushwhack aron kahawanan ang agi-anan nga ilang pagasundon.

Nahimo nilang dangpanan ang musika – the amplification of our young children’s stories, issues and concerns. Kasagaran man god, labi na diha sa atong mga panimalay, ang mga batan-on makita apan dili madunggan. Igo ra tan-awon, apan dili paminawon. Tabla ra’g pigurin. Pagkatinood lang, our youth definitely hungers to be heard! Ug gusto nila nga ato silang seryosohon.