Lampong (216)

“HINDI ba puwedeng ngayong gabi na Tina. Kasi sabik na akong makita si Jinky,” pakiusap ni Dick.

“Mamaya pong gabi ay may gagawin sa bahay ni Mam Jinky. Mayroon pong padasal.”

“Bakit may padasal?”

“Isang taon na pong namamatay ang mama ni Mam Jinky.’’

“Patay na ang mama niya?”

“Opo. Breast cancer.”

“A ganun ba?”

“Kilala mo po ang mama niya?”

“Hindi. Nabanggit lang niya noon na ang kanyang mama ay nasa probinsiya.”

“A. Sige po Sir Dick, bukas ng gabi hihintayin kita sa may sapa. Doon ko ituturo kung paano ka makakapasok sa bahay.’’

“Sige Tina, salamat.’’

Nagpaalam na sila kay Tina.

“Sige Tina, saka na lang tayo magkuwentuhan uli,” sabi ni Mulo.

“Sige Mulo. Ikaw na muna ang bahala kay Sir. Teka nga pala Sir kanino ka tumutuloy dito sa Socorro?”

“Sa kaibigan ko sa Pina­malayan. Kay Anton.”

“A, okey po. Bukas na lang po,” sabi ni Tina at binalingan si Mulo, “ihatid mo siya Mulo sa Pinamalayan.”

“Oo akong bahala kay Sir. Ako rin ang maghahatid sa kanya rito bukas.”

“Sige aalis na kami, Tina,’’ sabi ni Dick.

Umalis na ang dalawa. Inihatid ni Mulo si Dick sa Pinamalayan. Usapan nila na susunduin kinabukasan si Dick.

Nang malaman ni Anton ang mga pangyayari, pati ito ay kinilig.

“Kakaibang love story ito Pareng Dick.”

“Oo, Pareng Anton.’’

“Masosorpresa si Jinky kapag nalaman na naroon ka.’’

“Gusto ko masubaybayan siya, Pareng Anton. Basta iba ang nararamdaman ko.”

“Sige. Good luck pare. Basta may problema, text mo lang ako.”

“Okey Pare.”

KINABUKASAN ng gabi, nasa may sapa na si Dick. Halos tanaw ang bahay. Makalipas ang limang minuto nakita niya si Tina.

“Tamang-tama Sir. Tulog na si Mam Jinky.”

“Paanong gagawin ko, Tina.”

“Dun ka Sir papasok sa kabilang pinto. Bukas na yun. Inihanda ko na.”

(Itutuloy)