Hiyasmin (184)
“Alam mo Dax, nagtataka ako sa’yo,’’ sabi ni Hiyasmin. “Di ba kaya ka nagtungo rito ay dahil may sasabihin ka sa akin. Bakit kung anu-ano ang napapansin mo—pati itong suot ko, napansin mo.’’
“Kasi talaga namang kapansin-pansin ang suot mo. Hindi puwedeng palampasin.’’
“Anong hindi puwedeng palampasin?’’
“Hindi puwedeng hindi pansinin dahil maganda.’’
“Dax ha? Kung anu-ano ang sinasabi mo.”
“Bakit ba napakanipis ng sinuot mo na bakat pati ang kaluluwa?’’
“E dito ako komportable kapag natutulog.’’
“Sabagay. Nun nga napasukan kita na natutulog na walang bra.’’
“Oo—sinumbong mo ako kay Nanay Julia.”
“Kasi ang tingin ko nun ay masagwa pero hindi pala.”
“Anong ibig mong sabihin?”
“Maganda na wala kang bra.’’
“Dax ha? Kung anu-ano na ang lumalabas sa bibig mo?”
“Hindi naman masama ah?’’
“Nakainom ka ba?’’
“Hindi! Nakita mo ba akong uminom ng alak mula nang tumira ka rito?’’
“Hindi!’’
“Talagang totoo ang sinasabi ko na maganda ang suot mo at hindi mo na dapat tinatakpan ng braso.’’
“Pilyo ka Dax.’’
“Hindi naman.’’
“Ano nga ang sasabihin mo?’’
“Gusto mong malaman na?’’
“Oo.’’
“Mamaya ko pa sana sasabin.’’
“Ngayon na. Sige na.’’
“Baka magalit ka.’’
“Nakakaasar ito.’’
“Hindi ka talaga magagalit?’’
“Hindi.’’
“Ibubulong ko sa’yo. Lalapit ako sa’yo at ibubulong ko.’’
“Sige.’’
Umisod si Dax para mapalapit kay Hiyasmin.
(Itutuloy)
- Latest
