Hindi agad nakasagot si Hiyasmin sa alok ni Dax na susunduin ito sa unibersidad dahil gagabihin pala.
“Pagkagaling ko sa opis ay daraanan kita sa school n’yo at sabay na tayong uuwi,’’ sabi ni Dax.
“Sige po Sir Dax. Natatakot nga akong sumakay sa dyip—baka may holdaper.’’
“Magtataksi na tayo pauwi.’’
“Sige po.’’
“Sa palagay mo, anong time ka lalabas ng unibersidad?”
“Mga eight po bago mag-eight.”
“Sige. Sa may gate na ako mag-aabang.’’
“Magti-text ako Sir Dax kapag lalabas na ako sa school.’’
“Sige.’’
Nagpaalam na si Hiyasmin.
Naghanda naman si Dax sa pagpasok sa opisina.
Kinagabihan, eksaktong alas siyete lumabas ng opis si Dax. Pero mabilis siya nakarating sa unibersidad dahil walang trapik—7:30 p.m. Bago mag-8:00 nag-text si Hiyasmin—palabas na raw siya.
Maya-maya pa, palapit na sa kanya si Hiyasmin.
“Kanina ka pa Sir Dax?”
“Half an hour.’’
“Nakatayo ka ng kalahating oras?’’
“Oks lang. Halika, kumain muna tayo!”
(Itutuloy)