Last week, katulo gyud ko nagbalikbalik sa Philippine Statistics Authority kay naa koy gikuha nga mga dokumento. Sa tinud-anay lang, nagpatabang man unta ko aron dili nako maglinya-linya, but at the last minute, I changed my mind. I decided nga mulinya na lang gyud ko. I wanted to go through the process kay maikod ko sa kadaghanan nga naghago gyud didto og linya nga pwerteng taasa.
So pagka Lunes, nakahukom ko nga mga alas tres sa hapon na lang ko muadto kay pagkuha nako og birth certificate adtong Pebrero wala na gyuy linya-linya kay wala na kaayoy mga tawo, so dirediretso ra. Nagtuo ko’g ingon adto gihapon ang mahitabo. Sus, paghiabot nako didto, wala na bitaw na nanghatag og priority number kay quota na kuno. Impas! Pakkk!
Walay choice, balik na lang pagka sunod ugma. Pag-abot nako didto mga pasado 10 sa buntag, hoy, kataas na sa linya. Ang ending, number 1315 na ko unya 4p.m pako pabalikon aron magbayad. Walay choice. So nibalik ko mga 3:30pm. Hoy, offline man kay naguba man ang usa ka communication network adtong panahona. Thursday na lang sab kuno pabalikon pero dili na mag-wait, diretso na lang sa counters 14 and 15 aron magbayad. Holiday man pag Wednesday.
Actually, nag request na man gyud unta mi online sa gikinahanglan nga document unya nagdali man akong mga partidos mao to nga niadto ko’g PSA. Pwes, palpak akong mga paningkamot. Pero naka feel gyud ko nga naay milagro mahitabo adtong adlawa. So hoyhoy akong abaga nga nibalik sa newsroom. Mga alas sais sa gabii, nisaka ang lobby guard, nagbitbit og sobre alang nako. Pakpak, ang among gi-request nga dokumento online, niabot gyud. So no need nako makigduot-duot sa PSA. Pakpak!
Pagka Huwebes, I went to process what was needed to be processed. Hoyy ka, nangita na sab og laing dokumento from PSA uy. Okay, so balik PSA ko, arriving there around 2p.m. Pag-abot nako kay nahutdan na og priority number kay nagsugwak na sab ang mga tawo. Inig ka ugma na sab kuno. Pero bitbit nako akong priority number katong nabiktima ko sa offline. So I decided nga ako na lang dayunon og kuha akong tuyo gyud didto pag Tuesday.
Unya, akong gisingit ang form sa dokumento nga mao na gyuy akong labing gikinahanglan. Pero nag-ampo ko ug nangayo ko daan og pasaylo sa Ginoo kay medyo minaro to gamay akoa. Pamahala na man lang to nako. Sa akong hunahuna, kun dili musugot, aw, mubalik gyud ko nianang pagka ugma. Walay choice. So pina smile ug pina greet ko sa counter staff, and tunol my request forms. Nangandam ra gyud ko. Kun dili siya musugot, dili ko makiglalis. That was the decision. Salamat sa Diyos, wala man nireklamo ang staff bisa’g lahi ang requested documents nga nasuwat sa space provided. And then she said, balika lang after two hours. Om gee, thank you Lord!
So, I realized, dili gyud ta angayan maguol ug masagmuyo kun adunay mga delay nga masinati diha sa atong inadlaw-adlaw nga panikay sikay. Never question delays in your undertakings. They are meant to polish everything that God has perfectly planned for you. When you hit a delay, don’t worry. There is really good reason for it. Lavan lang gyud. Kalma. Ihangad sa langit ang tanan.
Have a blessed Sunday, dear okRYANians! I-add ko ninyo sa FB sa ganahan lang: Rai Seller