Katunayan lang iyan na iyong sinasabi nilang ganoon kalaking kita ay mga pakulo lamang ng kanilang mga PRO.
Pero ang dapat, gumawa na muna tayo ng mga pelikulang siguradong kikita kagaya ng mga pelikula ni Vic Sotto. Kalimutan na muna natin ang mga magastos na experimentation ng mga baguhang direktor na panay ang trip na gagawa sila ng magandang pelikula at hindi iniisip kung ano talaga ang gusto ng audience. Tanggapin na natin ang katotohanan na hindi natin pwedeng idikta sa mga Pilipino kung anong pelikula ang dapat nilang panoorin.
Nangyari iyan sa career ni Nora Aunor. Bumagsak siya nang gumawa ng mga tinatawag nila noong araw na "artistic movies". Nang gumawa si Sharon Cuneta ng isang experimental film hindi rin gaanong malakas, pero noong gumawa siya ng isang formula movie kasama si Judy Ann, kalahati ng kabuuang kita ng Manila Film Festival noon ay kinita ng kanilang pelikula. Ibig sabihin niyan kahit na mga superstar kailangang sumunod kung ano ang gusto ng mga tao. Kung hindi sila susunod sa mga klase ng pelikulang gusto ng tao, huwag silang umasa ng malaking box office return.
Walang gustong mag-produce, dahil sasabayan mo ba ang ganyan kalalaking foreign artist? Pagkatapos bang gumastos ang mga tao sa panonood sa mga foreign artists na iyan, gagastos na naman sila sa mga Pinoy artists?
Nag-aanyaya ang kanilang parish priest na si Fr. Dale Anthony Barretto Ko sa lahat ng mga deboto ni Santo Padre Pio na makiisa sa pagdiriwang, na siyang simula ng pagtatayo ng isang national shrine para sa santo.