I was hoping na ganun din ang maging reaksyon ko. Mahigit ding isang taon kong inalagaan ang inaakala kong love ko kay Vic Zhou na ilang libong beses ko nang paulit-ulit na pinanonood sa Meteor Garden.
Parang nanakot pa akong nagsabi na kapag di ako nakatanggap ng tiket para sa show mula sa Dos ay di ko na sila papansinin, magkalimutan na kami! Salamat na lamang at di ako umabot sa ganito. Di lamang ako ipinasok ni Rikka Dylim, isa sa PR ng ABS CBN sa The Fort na kung saan ipinalabas ang concert, matiyaga pa rin niya akong hinintay para ako maipasok sa venue. Late ako dahil kinailangan ko pang iwan ang mga anak ko sa Star City na kung saan nag-celebrate ng 3rd birthday niya ang aking apo. Naintindihan nila ako. Alam, nila na Vic Zhou fanatic ako. Yung anak kong babae ang bumili ng mga VCD at DVD ko ng Meteor Garden.
Ang dami ng nanood. Masigla nilang sinalubong ang magkahiwalay na performance ng dalawa. Habang kumakanta si Vic, hinahanap ko yung excitement na nadarama ko kapag nahaharap ako sa mga hinahangaan ko, tulad nina Christopher de Leon at Chad Borja pero, wala, hindi ko makita. Dun ko na-realize na wala pala akong love kay Vic Zhou, in love pala ako sa character na ginampanan niya sa Meteor Garden, kay Huazelei na isang perfect friend and suitor. Feeling ko nga, unfair yung ginawa kong pag-iwan sa pamilya ko sa karnabal at yung halos ay pagtatampo ko sa Dos dahil di nila ako pinadalhan ng libreng tiket na tulad ng ginawa nila sa maraming entertainment writers.
Ang daming nainggit kay Aiai dahil panay ang yakap nito sa dalawa. Bilib naman ako sa mga mabibigat na headdress na ginamit niya sa show.
Nagpapasalamat ako na walang mga security sina Vic at Jerry na pumapalo sa mga nagtatangkang kumamay sa kanila tulad sa mga konsyerto nila sa Hongkong at Jakarta.
Mahigpit din yung mga sikyu nila rito pero, mayroong mga nakakawala at nakaakyat ng stage at nakapagpakuha ng picture sa kanila.
No doubt gwapo ang dalawa, except po na talagang di sila marunong ng ibang language matangi sa Chinese language. Mabuti na lamang at mayroong nag-translate ng mga spiels nila. Sana may nagsabi sa kanila na its a no-no dito sa ating bansa ang mag-lip synch sa concert, na ginagawa lamang ito sa mga TV promo. Kawawa naman yung mga nagbayad ng malaki. Andun ang mga local artists para sagipin sila pero, talagang ang dinayo ng tao ay ang dalawa. Katunayan, okay sa kanila kung ano man ang gawin ng dalawa. Feeling ko, parang ang mahalaga lamang ay nakita nila sa personal ang dalawa, wala ng iba.
Ang Paskong Pasiklab ay nagtatampok ng 50 rides and attractions, night market of the stars, Apollo Rocket, Speed Racer, Sky Rider (parachute simulation and rapelling). Wall of Death (stunt show), 60-ft, skating rink, The labyrinth and the Haunted House.
Nag-try ako ng kalesa at dragon rides kahit may sakit akong vertigo at, sa totoo lang, konting hilo lang ang naramdaman ko. Sure ako, magi-enjoy dito ang apo kong si Macmac dahil para sa kanila ang mga rides na feel ko ay safe na safe.
Twenty five pesos lang ang entrance fee. Ang mga rides ay mura lamang, pinakamataas na ang P50, halos lahat ay nagkakahalaga ng P25.
Matatagpuan ang Paskong Pasiklab sa UP Diliman, Commonwealth Ave. Bukas ito Lunes hanggang Linggo, 4:00 n.h., simula Dis. 6 hanggang Enero 4, 2004.