Ako’y isang paru-paro
sa malayo pa nagbuhat
Kaya ako’y naparito
ay mayroong hinahanap
Ang bulaklak sa hardin kong
kahalikan sa magdamag
Ay ano ba’t isang gabi
Naglaho at sukat
Kung saan siya nakasabit
ay hindi ko madalumat
Kaya wasak yaring puso
At sakbibi ng bagabag
Ginalugad ko ang bundok
mga dagat ay minasid
Sa hangaraing masilayan
ang bulaklak na nawaglit;
Walang tigil ang paglipad
Global City ay nasapit
At dito sa bulwagang mapang-akit
Sa wakas ay nasilayan
Ang bulaklak ng pag-ibig.
Ang bulaklak na naglaho’y
naririto sa bulwagan
Kaya ako ay pumasok
na ang dala’y pagmamahal
Kung dito ay mayroong tutol
Na siya ay aking masilayan
Magsalita at ngayon pa’y
hahamunin ko ng away!
Ngayong aking matagpuan
Ang bulaklak ng pag-big
hindi ko na papayagang
maagaw pa ng kung sino
Siya ay aking aalayan
Ng matapat na pag-ibig ko
At ng tulang walang kamatayan
Pagkat ito’y tulang Pilipino