Sa buhay ng tao’y lubhang mahalaga
Ang hangin at ulang sa ati’y biyaya;
Biyaya ng Diyos laging magkasama
Kung sila ay wala tao’y bale-wala!
Ang ulan at hangin kapag dumarating
Nagiging luntian ang mga pananim;
Ang tubig sa dagat ay taboy ng hangin
Kaya mga isda’y nahuhuli natin!
Ang hangin at ulan ay nagiging bagyo
Kapag malakas na’y umiiwas tayo;
Mga dukhang bahay at tahanang bato
Sa hampas ng hangi’y bumabagsak ito!
Paglipas ng ulan at hanging malakas
Winasak ng bagyo’y itatayo agad;
Malinis na hangin ating malalanghap –
Biyaya ng Diyos muling malalanghap!