MALAKI ang ibinaba ng krimen sa Metro Manila, base sa report ng National Capital Regional Police Office (NCRPO).
Ito ay dahil umano sa pagpapatupad ng tambalan ng pulis at barangay tanod, gayundin din ang pagdisiplina sa mga tatamad-tamad na mga pulis.
Base sa report, noong Setyembre 20 porsiyento ang ibinaba ng krimen, habang limang porsyento naman noong buwan ng Oktubre.
Pero eto ha, sa kabila nito aba’y umalagwa naman ng halos sa triple ang itinaas ng mga batang nasasangkot sa mga krimen. Kabilang dito ang mga biktima at suspect o iyong mga nagagamit ng mga sindikato.
Sa pinakahuling ulat ng PNP, sa nakalipas na apat na taon malaki ang itinaas ng bilang ng mga batang dawit sa ibat-ibang uri ng krimen. Umaabot ang bilang sa 5, 818 na dating 1,825 lamang noong taong 2007.
Binase ito sa mga sumbong na tinanggap ng children’s desk.
Kapansin-pasin din na paboritong gamitin ng mga sindikato o nagsusulputan pang grupo ng kawatan ang mga kabataan.
Simula sa mga pamamalimos, pandurukot, pang-iisnatch, nandyan din na ginagamit ang mga menor-de-edad sa pagdedeliber ng mga ilegal na droga.
Ngayon may ilan na ginagamit na rin sa pagdukot sa kapwa bata.
Malalakas ang loob ng mga kawatan na gamitin ang mga menor-de-edad, dahil alam nila na walang kulong ang mga ito.
Custody lang ng DSWD ang pinaka-parusang pwedeng matamo ng mga ito, at hindi naman nagtatagal.
Kung hindi nakakatakas sa ahensiya, may ilan na tuluyan nang pinalalabas, ang sabi dahil sa kakulangan ng pondo.
At alam ba ninyong karamihan sa mga kabataan na nasasangkot sa krimen ay mga palaboy at yaong hindi nagagabayan ng kanilang mga magulang.
Kaya nga siguro dapat na ring magkaroon ng batas na magpapataw ng kaparusahan sa mga magulang na ang kanilang mga anak ay nadawit sa krimen dahil na rin sa kanilang kapabayaan o pagkukulang.