Ang masaklap nang paglisan ng mahal sa buhay ay napakaimposibleng ma-imagine na kahit sino. Pero sa paglipas ng oras at pananaw ay puwedeng may makita pa ring positibong bagay. Maaaring ma-appreacite pa rin ang mga good times kaysa sa mga nakalipas na panahon. Mas puwede rin tumaas ang respeto sa sariling lakas at resilience. Ang importante ay mas madaling makikiramay sa pighati ng iba dahil mula sa naranasan na siyang pinagdaanan din naman mula sa sariling experience.
Ang kamatayan ay hindi maiiwasan na bahagi na ng buhay. Ang pag-unawa kung paano malampasan ang maliliit na pagbabadya gaya ng matinding karamdaman ay nagiging daan upang maihanda ang sariling kalooban sa pagdadalamhati.
Pero ang paglikha ng sariling ritual para sa pag-alala nang kamatayan ng mahal sa buhay ay nakatutulong na ma-acknowledge ang pagkawala nito mula sa kasalukuyan.
Sa pagharap sa kahit anong klase ng kawalan, ang anomang simpleng ceremony o ritual na seremonyas na ginagawa ay daan ng pagbibigay ng honor o respeto sa namayapang mahal sa buhay na napakamahalaga sa bawat pamilya.