Panaw sa Adbiyento: Ug nakalibkas ang dila sukaranang Teksto:  Lk. 1;57-66

Niabot na gyud ang panahon diin nahatagan og katumanan ang gisaad ni Zacarias sa dihang naghalad siya sa insenso.

Nahimugso alang kanila ang usa ka batang lalaki nga ginganlan og Juan sanglit nahanaw man ang ilang kauwawan.

Ang iyang pagkaamang nahulipan og pagkalibkas sa iyang dila. Nga sa ato pa, makasulti na siya! Butan nga ikatingala sa iyang mga kabanayan ug kasilinganan. Ang uban nga nakasaksi niadtong mga hitaboa ang nakapangutana:

“Unsa kahay kaugmaon ning bataa sanglit tataw man kaayo nga ang Dios naglihok man kaniya!”

Sa atong panaw sa kinabuhing espirituhanon ug labina gyud ning panahon sa adbiyento, atong nakita nga ang Dios daghan kaayong mga surprisa alang kanato.

Ang maong mga surprisa usahay nagdala kanato ngadto sa state of shock sanglit maglisud man ang atong hunahuna sa pagtugkad sa maong misteryo.

Malisod kaayo ang pagsabot niini mao nga ang bugtong himoon nato mao lamang ang pagtagamtam niini uban ang tumang kamapasalamaton.

 Malibkas ang atong mga dila sa pulong sa pagdayeg sanglit ingon nga mga tawo ang pagdayeg ug pagsimba maoy por lo menos butang nga atong mahimo agig pagpasalamat sa Dios ang tuburan sa tanang kaayo.