Ang Akusasyon

Duna koy higala niduaw nako. Sa tanto namong estorya niabot mi sa hilisgutan kalabot sa taripa sa mga balayranan agi’g pahinungod sa mga serbisyo sa simbahan. Gidugangan pa gyud sa iyang litaniya nga ang Simbahan alang lamang sa mga dato ug dili sa mga kabos.

Kun dato kunoy nagkinahanglan hataas ang panahon nga ihatag sa pari samtang kun kabus mubo ug dinalian usahay pa kuno kontra gusto. Wala lang gyud ko motingog sa iyang mga gipamulong apan sa dihang nakahigayon ko ako siyang giingnan:

“Wala na namo problemaha!” Kini tungod kay dinhi sa among Parokya naa man gyud ang hilog, matag Sabado man gani.

Dugang pa, kun dunay mamatay nga sakop sa Parokya ug sa BEC himoong libre ang iyang lungon ingon man ang pagmisa panahon sa lubong.

Ang hilog sa laing bahin walay bayad gratis et amore. Bisan pa man kun dili matubag dayon gumikan sa laing mga appointments apan gipaningkamotan gyud nga mahatagan kini og igong pagtagad.

Usahay dili hisabtan ang kinabuhi sa pari. Halos sa tanang mga panahon ang mga sayop lamang niya ang makita sa iyang mga parokyano.

Nahikalimot kita sa kamatuoran nga daghanan kanato mga tawo lamang. Hinuon alang Kanako usa sab kini ka kasinatian sa paghinlo diha sa gambalay sa simbahan.

Basin baya ug sa kadugayan nahilayo na siya sa iyang namat-an og buot nga mga pagtulon-an, balansayon ug misyon.  Diha man gud sa atong pag-isip sa mga kabag-ohan ug sa comfort nga gihatud niini.

Ang kaikag sa pagmisyon nahanaw ug kasagaran atong gisud-ong ang tanan segun sa convenience ug practicality bahala na ang pastoral nga rason alang sa kaluwasan sa tanang mga kalag!