Ngadto sa sidlakan

Niadtong nagtungha pa ako sa seminaryo may usa ka Semana Santa nga among gihimo didto sa seminary. Nga sa ato pa, wala mi mamauli sa amoa. Sa Misa Bihiliya sa Sabado Santo sa gabii.

Sa dihang gihimo na ang pagbag-o sa panaad sa Bunyag ang among Dean of Studies nga maoy presider usab niadtong tungora ang nagkanayon:

“Atubang kamo sa Sidlakan” niatubang kami ug iyang gipangutana kalabot sa pagbag-o sa among pagtuo ngadto sa Dios ug sa Simbahan.

Sa laing bahin ang pagsalikway sa yawa paabutangon kami sa kasadpan. Ang sidlakan simbolo sa kabuntagon ug kinabuhi ang kasadpan simbolo sa kamatayon ug kangitngit.

Ang Pagkabanhaw sa atong Ginoong Jesu-Kristo wala magpabilin sa lubnganan human sa kamatayon. Nabanhaw siya gikan niini ug timaan usab kini nga pagabanhawon usab.

Kasinatian kini sa umaabot. Sa laing bahin, sa matag higayon nga kita mahaw-as gikan sa kangitngit sa kaulipnan ug  kagul-anan, kasinatian man kini sa pagkabanhaw.

Sa matag higayon nga gibuntog nato ang gambalay nga masalaypon usa kini ka kasinatian sa pagkabanhaw.

Kaniadto ang pagsaulog sa Santos nga Misa Ad Orientem man nga asa ato pa, atubang sa tabernakulo ang tanang katawhan ingon man ang pari nga nangulo sa katawhan.

Dili tungod kay nitalikod siya sa katilingban kondili tungod kay angayan lamang nga kitang tanan moatubang sa tinubdan sa kinabuhi nga way lain kondili ang atong Ginoong Jesus nga Buhi ug Hari hangtud sa kahangturan!