Ang resurrection

Bisan kon daghan na ang mituo nga  nabanhaw si Hesus, si Tomas, usa sa mga apostoles, wala gayud motuo, hangtud nga makahikap siya sa mga samad sa lawas ni Cristo. Niaadtong tungora, absent siya sa tigum sa kauban niya g mga apostoles sulod sa gitrangkahan nga lawak.

Tuod man, kalit nga mitunga sa Hesus sa ilang atubangan, ug Iyang gipahikap si Tomas sa iyang mga samad sa lawas. Ug mituo si Tomas, nakaingon: My Lord and my God.  Nituo siya kaylagi, nakakita ug nakahikap siya sa nabanhaw nga lawas ni Hesus.

Namahayag si Hesus nga bulahan kadtong wala makakita ug makahikap sa mga samad sa Iyang  lawas, apan mituo. Sa ato pa, dili kinahanglan nga mosubay kita sa giingon nga ‘to see is to believe.’

Ikaw, unsa man? Nituo ka nga wala ka man makakita sa nabanhaw nga Hesus?

Hangtud karon, daghan pa gihapon sa nagkalainlaing dapit sa kalibutan, ang wala motuo sa resurrection;  kay maoy ilang gituhoan ang sugilon sa mga gwardiya nga sa ilang pagkatulog, nitunga ang mga Apostoles ug gikawat ang lawas ni Cristo (ambot diin ni nila tagoi, nga hangtud karon, wala man kini masayri).

Of course, sumala sa Bibliya, gibayran ang mga gwardiya aron mamakak ug magpalakaw sa fake news bahin sa resurrection, ug kining maong fake news maoy ilang gituhoan. Sa ato pa, sa panahon pa ni Cristo, diha na ang bribery (pagsuborno ug pinalitay sama sa vote buying nga ilang gibuhat ngadto  ni Judas). Unya, daghan man ang mga ‘Doubting Thomases,’ karon, alang kanila, dili tinuod ang resurrection.

Nganong mo-matter man alang kanatong mga tumutuo ang resurrection? Giingon dinhi, sumala sa ato nang nadaklitan paghisgut dinhi: “The resurrection of Jesus (alongside his crucifixion) is the central historical event in the Christian faith. Without the resurrection there would be no Christianity. “If Christ has not been raised,” wrote St. Paul, “then our preaching is in vain and your faith is in vain”

Nga kon maghisgot kita’g Kristiyianismo, ang pagkabanhaw ni Hesus maoy sentro sa tanang panghitabo sa kasaysayan sa Pagtuong Kristohanon.  Nga kon walay resurrection, walay Kristiyanismo.

Diin matud nin St. Paul, nga kon wala pa mabanhaw si Hesus,  ang tanang nilang gitudlo ug ang Karistohanong pagtuo, pakyas ug mapa-bali wala lang. Lisud kining tuhoan. Nga kon pananglitan, nangatawo na kita niadtong panahon ni Cristo, motuo kaha kita dayon nga usa ka tawo nga nagpatuo nga Anak sa Dios, nabanhaw? Dili kaha kita magduha-duha sa pagkatinuod niini?

Apan, matud sa libro giulohan “The resurrection of the Son of God,” sinulat ni N. T. Wright: ‘But if it is true, it is the most pivotal event in human history.“  Ang labing daku nga hitabo sa kasaysayan sa katawhan.

Ania ang tulo ka dagkong hinungdan o significance ngano nga mo-matter alang kanato ang resurrection: 1. “Jesus’ resurrection means that his sacrificial death on the cross was sufficient, and therefore our sins can be forgiven.” Note the words: ‘can be forgiven,’ sa ato pa, dili awtomatik, apan mahimong mapasaylo.  2. “Jesus’ resurrection means that death is defeated once and for all.” ug 3. “Jesus’ resurrection means that the material world matters.”

Nga tinuod gayud nga nabanhaw ang tawhanong lawas ni Cristo, dili multo.  Ato kining padayunon ugma.