Diha sa mangitngit nga luna sa kasingkasing

Daw sa nawad-an ko og gana sa pagpaminaw sa iyang mga yangongo ug suliran. Dili tungod kay wala koy interest sa iyang kahimtang apan ang akong hunahuna nagtudlo kanako nga kining tawhana dili buot mamaayo sa iyang gihambing balatian.  Nakita ko na ang hinungdan nga mahimong nilambigit ning mosunod:

1. Una, tungod kay pinaagi lamang ning  maong kahimtang siya maatiman. Ang pangindahay sa usa ka mainitong pagtagad kaniadto nga gihikaw kaniya sa iyang mga mahal sa kinabuhi nia, nahatag na gyud nila alang  kaniya. Buot man tuod niyang mamaayo apan ang iyang tinguha nga magparayeg ania natuman na.

2. Ikaduha, pinaagi lamang niini mahimong mabanlas ang mga mantsa sa iyang mga binuhatan nga dili maayo. Natural man lamang tingali nga ang maong kahimtang talandugon maoy motabang aron makalimtan ang binuhatang dili maayo.

3. Ikatulo, nahimo siyang nakamugna og kaugalingong kalibotan nga nahimong nihawa kaniya gikan sa naandang bul-og sa dakong kasakitan. Maayo ning mag ingon ini at least nahimong makalingkawas sa masakit nga kamatuoran.

Apan ang maong matang sa pamaagi imbis makatabang nakasamot man hinuon sa kahimtang mamahimong idlas ang kaayohan. Lisud ang proseso sa pag-alim labina kun dili abli ang kaugalingon nga masakitan.

Sa akong kasinatian, sulod sa hataas na nga katuigan, mahinungdanon kaayo ang pagsalig ngadto sa nitabang ug pagsalig labaw na gyud ngadto sa Dios nga maoy supreme healer ug wala nay lain pa.

Gibati ko ang tumang kaluoy sa kahimtang ining tawhana. Apan sugo sa gugma ug pagkamanggihatagon akong gitaas ang akong tingog aron siya mahigmata sa kamatuoran nga dili maayong himoong habit ang magpaulipon sa kahadlok nga maoy dakong babag sa tawhanong kalingkawasan.