Pamalandong sa edad 41

Kining magkatigulang na ta mura og nagkadiyotay ang atong kinatulgan, kapoyon na sab dayon ingon man nahimong mas hamtong na pud tingali ang atong panlantaw sa kinabuhi. Sa akong nahibaw-an, daw mas prayoridad na ang yanong kasaulogan kaysa bonggang pasiatab.

Hinuon, dako akong pasalamat sa akong mga parokyano nga nihago gyud og bangon og sayo aron lamang mag-awit sa mga awit sa manyanita. Apan labaw sa tanan, mas mahinungdanon gyud ang pakighimamatay taliwala sa simpleng andam ug kalan-on. Ang Santos nga Misa maoy maghatag og igong kahulogan sa tanang kasaulogan. Kun wala kini, nan mamahimng haw-ang ug way unod ang tanan.

Sa akong pagkahimatngon, akong nakita kining mosunod nga kamatuoran:

1. Ning maong pangedaron daw wala na kitay angay ipamatuod pa. Timailhan kini nga nagkaduol na ang pagsalop ug kay inihap na lang ang mga adlaw angayan lamang nga tilokon ang mga kahigayonan sa pagbuhat og maayo ug dili ang pagbuhat og dautan.

2. Ang pagkamanggihatagon maoy bugtong sukaranan sa kinabuhing manggihatagon. Kay alang sa asa pa man ang pagbugtaw og mga bahanding lumalabay? Kun pananglit mosakmit na kanato ang kamatayon? Di ba mas mahinungdanon ang pakigrelasyon kay sa bisan unsang bahandi o butang kalibutanon?

3. Manggihatagon ang Dios mao nga takus lamang nga siya daygon sa kanunay ug sa gihapon. Ang iyang grasya dako naman kaayo og kahimoan aron sa kinabuhing limitado makalahutay ang tawo.

Dili nako hikalimtan ang numero siyete sanglit ang maong numero nipahinumdom kanako nga ang Dios nipahuway tungod kay natapos na ang iyang pagpamuhat. Ning maong adlaw angayan lamang nga ako mangita og kahigayonan nga ma recharge ang akong kalag gikan sa draining nga hagit sa kinabuhi.

Kay bisan pa man kun luya na ang kasamdan padayon ang grasya nagpahinumdom nga ang Dios paigo na alang kanato.