Araw ng Ina

Eden ka ng aking buhay

na ang tanging minimithi

Sa biyaya ng hardin mo

ako sana’y makilimpi

Makaniig ko ang buwan

na pisngi mong tangi;

Gigisingin kita Mutya

sa lambing ng mga hikbi

Upang kahit papano’y

marinig mo ang pighati

At pangakong sa puso ko’y

mamahalin kitang lagi

Nahan Mutya dibdib mong

sa tuwina’y hinahanap

Sa lundo ng bahaghari’t

sa nagbiting mga ulap?

Tatawirin ko rin giliw

malawak na mga dagat

Masilayan ko lamang

ang ganda mong pinangarap;

Kung sa dilim nitong gabi’y

madupilas sa paglakad

Hindi ako magbabago

sa dakilang mga hangad!