Ang kaakohan

Usa kini ka tulubagon nga angay himuon nato'ng mapugsanon nga may kabubut-on nga mahinangpon ug kalipay diha sa pagserbi o pag-alagad. Sagad gud, mao la'y gihimo nato ang pagsanong sa nanginahanglan tungod sa buhat sa kaluoy nga may kahinguhaan o nagpahiping motibo o interes.

Apan lahi ang kaakohan, kay ang paghimo niini, maoy nagtukmod ang mabination nga kasingkasing pinasikad sa gugma. Anaa kaniya ang hiyas nga mahimut-anon sa pangalagad. Makiangayon sa pagtugyan nga ang hintungdan,  makabatyag sa kabililhon sa kaakohan - ang kamahinungdanon sa pagkamaunongon sa isigkatawo diha sa maayo'ng pagbinatiay.

Ang kaakohan , dili balehon ang kakapoy nga bisan unsa kini kalisud, mapahiyumon gihapon nga buhaton ang kasayon ang panginahanglan. Kay himuon gayud niya ang kutob sa masarangan. Dili buot mamahuyang ang pundasyon sa kaakohan sa pagtubag niya sa tana'ng panahon.

Kalagmitan sa nagbaton niini'ng  tinuoray nga kaakohan, sagad mga masinuktanon, mapainubsanon ug matinabangon, nga dili buot magpasagad kay di katugot nga adunay mahimangod nga makadaut sa iyang pagkatawo. Gipakasama niya kini sa iyang kaugalingon, nga ang unsa ma'y makapabulahan niya, iya usab kini ikahatag sa uban isip iyang kaakohan.

Kita'ng tanan aduna'y kaakohan sa isigkatawo nga mao ang pagsinabtanay, ngadto sa atong pamilya, kahigalaan ug sa katilingban. Atoa lang kini mapamatud-an di lang sa sulti kundi nga mabatyagan nila ang kapuslanan nimo, nga mahinangpon sa tanang butang, nga makapadasig sa positibong paglaum.

Busa atong himuon nga inspirasyon sa kinabuhi, nga mabatunan kini'ng matang sa kaakohan, nga magbunga og malinawon ug malambuon nga kinabuhi.