Kaakohan dili sakripisyo

Ang sakripisyo maoy usa ka tulomanon sa pagbuhat nga nakaandam ang kaugalingon sa pag-antos. Kini kun maoy gipili mo nga angay nga tutokan og panahon, tungod lang sa panginahanglan. Sa laktud kun may buot kang tinguhaon sa kinabuhi, imo gayud kining puhonanan og pagsakripisyo.

Sa laing bahin, lahi ang kaakohan kay dili mahimo nga makapili ka sa situwasyon nga gusto mo. Dili kinahanglan ang sakripisyo, kay dili man nimo kini mabatyagan tungod sa imong tulobagon nga dili ikaw makabalibad. Aghat kini sa kaugalingong kabubut-on nga malipay ka ug ang imong gipahinungdan.

Wala’y kalabotan niini ang pag-antos sa sakripisyo, kay kabahin man kini sa imong kaakohan. Dili igsapayan ang mga negatibong sangputanan, kay buot mong wala’y makababag sa imong tumong nga imo gyud ning kab-uton.

Kay may gisandigan kang gamhanang kaisog nga dili padaug bisan sa mga hudlat. Kun kini maoy atong sandigan nga baruganan sa kinabuhi, nga ang tanan natong pangandoy, ato gyung ilhon nga kaakohan o tulubagon.

Aron kalikayan nga maugtas sa kahapdos sa kasakit nga maoy nakaingon sa mga gumonhap o pagsulay, nga usahay motalaw kita hangtud nga mawad-an sa paglaum.

Usa kini ka inantigong diskarte sa kinabuhi, nga dili mosugot nga angkunon sa kapakyasan, ang kaakohan nga gisukad diha sa pagkamatinud-anon, pagpailob, gugma ug nga malaumon. Masaligon nga ang tanan mahimo gayud uban sa pangaliya sa kahitas-an, tungod kay wala’y imposible sa Dios.

Padayon sa pag-ampo, di tungod kay may gikinahanglan ka pa kun di aron pagpasalamat sa tanang naangkong kalampusan gumikan sa imong kaakohan.