Niadtong bata pa ako, mahiligon kaayo ako sa mga fairytales. Mao nga imbis magdula ug maglaag-laag matag adlaw’ng Sabado akong igahin ang akong panahon diha sa pagbasa sa mga karaang libro sa English Literature ug pagpaminaw sa mga sugilanon ni Esteban Escudero (sama pananglit sa: “Mutya sa Saging Mantikaan ug Pluto Anak sa Engkanto). Hinuon, mamaligya ko og tabliya human sa pagbasa ug mosulat og mga alamat aron dunay ikabalon sa eskwelahan.
Gani, salamat sa dramang “Fr. Giovani Mokumpisal Ang Nasud” kay nakahunahuna akong mosulod sa seminaryo. Day Dreaming! Dako kaayo og kahimoan aron imong magambalay kun unsang matanga sa kinabuhi ang buot nimong subayon ug puy-an. Alang kanako ang Day Dreaming maoy usa ka remote preparation alang sa umaabot. Kun masulod na gani sa imong sistema ang imong damgo mahimo nimo kining usa ka giya. Dili ka mahimutang hangtud dili nimo kini makuha.
Tinuod dili usa ka fairytale ang kinabuhi apan ang matag fairytale dunay ikatudlo nga paglaom sa matag usa kanato. Ang imong happily ever after makab-ot lamang kun imo kining pilion. Wala’y tawo nga gipahimugso aron mamahimong malipayon ang kalipay imo gyud nga pilion. It is determined by our daily agenda matud pa ni John Maxwell.