Medyo may katinuoran ang panultihon, nga sa pangedarong 40, dinhi ato nang higpiton ang pag-analisar ang mga kahimoan kun unsa ug ngano kadtong mga pamasin nga disisyon, maoy nakaingon karon sa atong kahimtang.
Wa dinhi isukod ang katakos o kapasidad, aron tinguhaon maangkon ang kabulahanan sa kinabuhi, kun dili sa inantigong pangagpas o panglantaw, nga inubanan sa mapailobon nga inisyatibo, masing kamoton nag nunot kanunay sa pagmatngon sa lakang nga di motipas, pahiuyon ngadto na sa unahan sa hamtong nga pakigbisog, aron pagseguro sa buot nato mahitabo sa kinabuhi.
Apan dili kita kahingpit sa atong mga plano, usahay mapakyas ang atong tumong, gumikan sa di kabalibaran nga sitwasyon sa palibot, nga mopakgang pagtimon sa atong determinasyon nga molampos segun sa atong pagtuo , kay may limitasyon ang atong lihok, nga ang kahitas-an ray nahibawo sa tagsa –tagsa nato nga sangputan, diin didto kita ipahiluna sa labaw nga magbubuhat.
Hugtan lang nato ang pagbuhat nga di kita makonsensya sa katungod o panginahanglan sa isigkaingon. Ang kalipay ug kalinaw nga mabati diha sa kasingkasing, maoy tinuod nga sukdanan sa kalamposan nga gimanggad, dili ang kahinakog nga moiliw pagpaambit unta alang sa ikasarang sa uban.
Matud pa, samtang may kinabuhi, may higayon pang buhaton nga itukma ang kakulangan, kun gusto nato nga tinuoray angkonon - ang molampos nga malipayon ug malinawon ning kinabuhia.