Noong Hunyo 12 ay Araw ng Kalayaan
Kaya itong bansa ay muling nagdiwang;
Ang mga bayaning sawi sa digmaan
Sa ating gunita ay muling binuhay!
Dapat lamang namang tayo ay magsaya
Sapagka’t ang laya’y napakahalaga;
Kung ito ay wala wala ring halaga
Na mabuhay tayong hindi maligaya!
Sapagka’t ang bayang alipin ng dayo –
Tayo’y nasa kamay ng mga berdugo;
Mahirap mabuhay kung tayo’y ganito
Tiyak na dadanak ang maraming dugo!
At bakit nga hindi – dugo ng mahirap,
Dugo ng mayamang sa bayan ay tapat
Sila ay lalaban sa nagpapahirap
Tulad noong araw labana’y laganap!
Kaya tayo ngayon ay naging malaya
Dahil sa paglaban ng puso at diwa;
Mga Pilipinong may asawa’t wala –
Itinaas nila ang ating bandila!
Kastila at Hapon sa ati’y sumakop
Sila’y itinaboy sa sariling pook;
Basta’t ang damdamin ay masamang-loob
Tayong mga Pinoy hindi natatakot!
Sabihin mang tayo ay kulang sa armas
Tayo’y lumalabang hawak lang ay tabak;
Tayo’y walang takot masawi sa hirap
Basta’t sumaatin ang paglayang ganap!
Ngayong malaya na itong ating bayan
Huwag nating sayangin ating kalayaan;
Kung tayo’y haharap sa bagong labanan –
Ay tiyaking tayo ay nasa katwiran!
At iwasan natin lahat nang masama
Tayo’y pasakop lang sa mabuting gawa;
Mga taong-labas at tulisan pa nga
Sila ay akayin sa gawaing tama!