Si “Wartime President” Jose P. Laurel natawo kaniadtong Marso 9, 1891 sa Tanauan, Batangas sa mga ginikanan nga Sotero Laurel Sr. ug Jacoba Garcia.
Natapos niya ang abogasiya sa University of the Philippines kaniadtong 1915.
Doctor of Laws usab siya sa Tokyo Imperial University sa 1930.
Panahon sa mga Hapones dinhi sa atong nasud, nahimo siyang Presidente kaniadtong Oktubre 14, 1943 hangtud sa Pebrero 7, 1945, kun hapit sa duha ka tuig nga naglingkod sa Malakanyang.
Nadakpan si Heneral Manuel Roxas sa mga sundalong Hapones didto sa Malaybalay, Bukidnon kaniadtong 1944 ug gumikan niini nahukman nga siya pagapatyon gumikan sa pasangil nga usa siya sa mga lider sa mga gerilyang Pinoy.
Miinterbenir niini si Laurel pinaagi sa paghangyo kang Heneral Kuroda nga pasayloon si Roxas ug prisohon na lang isip silot ngadto kaniya.
Naminaw ang Haponanong Heneral ug miuyon siya sa hangyo ni Presidente Laurel.
Nasalbar si Roxas gikan sa kamatayon.
Isip balos ngadto kang Laurel, gihatagan ni Presidente Roxas si Laurel ug mga kaubanan ug “amnesty” kaniadtong Enero 28, 1948 sa salang “collaboration with the Japanese” panahon sa gubat.
Gikalipay kaayo’g dako ni Laurel ang amnestiya ni Presidente Manuel Roxas nga gihatag ngadto kaniya.
Topnotcher si Laurel isip Senador sa atong nasud sa eleksiyon sa 1951.
Namatay siya kaniadtong Nobiyembre 5, 1959 sa pangidaron nga 68 anyos.
Busa, kun ang usa ka tawo makahimo og maayong binuhatan ngadto sa iyang isig ka ingon, baslan usab siya og maayong binuhatan sa umaabot nga mga adlaw.
Apan, kun ang tawo mohimo og dautang binuhatan ngadto sa iyang isig ka ingon, maangkon usab niya ang balos nga dautang binuhatan ugma damlag!