Angay natong ikapasigarbo sa tibuok kalibutan, bisan nagusbat ang atong imahe sa gawas, tungod sa ngil-ad nga larawan nga gipintal sa atong nasud, ning higayona sa tunga-tungang bahin sa tuig paaboton 2014, mahuman na ang gipabarug sa Bocaue, Bulakan, ang kinadak-ang arena sa tibuok kalibutan. Bisan pag-isulod pa ang duha ka mga dagkong arena karon sa kalibutan, luag pa. Hunahunaa kun unsa kini ka dako, ang ania sa Pilipinas.
Mahimo na unya kitang mo-host o moduma sa mga dagkong kalihukang pangtibuok kalibutan sama sa World Olympics ug uban pa, sanglit kompleto man kini sa mga kahimanan. Kadungan sa pagtukod niini, madungan usab sa paghuman sa palibot ang mga nagkalain-laing edipisyo. Sama sa dagkong hotel, ospital, eskuylahan, simbahan, mga sports complexes ug uban pa nga maisip nga naglangkob sa usa ka tinuod nga modernong dakbayan sa atong nasud. Ila kining ginganlan og Ciudad dela Victoria o Victory City.
Gipasiugdahan kini sa usa ka sektoral nga Pilipinong mga kabos. Ang salapi nga gastohon niani dili mga loan o inutang o grant sa laing kanasoran. Ilang pagtuo, nga kremin o kasal-anan ang usa ka sensilyong mawa sa ilang panudlanan. “Tan-awon ta lang unya kun di ba kini hambog.” matud sa uban.
“May sekreto gyud ang Pilipinas, bisan sa kakabos aduna kini tinagoang bahandi nga wa ipasigwar. Ang sapiang nasud maglisod gani niini paghimo, apan sa Pilipinas, mora lang og komedya.” Matud pa sa mga langyaw nga kontraktor nga maoy nagtukod sa mga dagkong proyekto sa kalibutan.
Sa umaabot pang lindog, atong hisgutan ang dugang mga detalye niini.