Simpleng kaarawan

Ang buhay kong ito’y sumapit na naman

sa isang tahimik simpleng kaarawan;

Nang Oktubre 8 taong ito lamang

ika-73 nang taong ako’y nabubuhay!

Ah, sa mundong ito’y marami nang bonus

ang sa aki’y bigay ng butihing Diyos;

Kamakailan lang may kilalang genius –

batambata pa s’ya buhay ay natapos!

Kaya nga buhay ko’y mahabang-mahaba

mabait ang Diyos ako’y pinagpala;

Matagal na buhay iyan ay sapat na

kahi’t maralita at kapos sa pera!

Ang mabuhay ngayo’y biyayang malaki

pagka’t ang panahon ay may technology;

Mga mamasid di tulad ng dati

makabagong buhay at bagong ugali!

Dati’y dampa lamang ang mga tahanan

kalesa’t kariton ang mga sasakyan;

Kung magpupunta ka sa malayong bayan

medaling marating sa bagong sasakyan!

Kaya di na hangad ang maraming pera

lalo na’t kinuha sa masamang gawa;

Sa tuwing umaga at bago mahiga

ang dinarasal ko’y masayang pamilya!

Dinarasal ko rin sa Poong Marunong

ay mahabang buhay sa habang panahon;

Kinikita ngayon ay sapat na iyon

sa paraang ginto at di gawang maton!

Sa mga pasyalan at mga aliwan

ang pinapasok ko’y simpleng panooran;

Iniiwasan ko’y sikat na restaurant

at pagkaing sobra sa aking katawan!

Sa lahat nang ngayo’y aking ginagawa

ay patungo lamang sa buhay mahaba;

Sapagka’t batid kong kung magpapabaya

sa mundong ibabaw ay baka mawala!