Pagpamalandong alang sa Malangkubong Kaayohan

Ambisyon

Niadtong bata pa ako, dili gyud sipyaton nga kami imbitaron sa akong mga ig-agaw ug iyaan kay lagi dunay Christmas Party sa ilang balay kuyog ang mga bata ingon man ang ilang mga silingan. Kay lagi party, mao nga moadto gyud kami.

Apan pag-abot didto sa ilaha akong huboon ang polo nga hinatag nila kay sa plato, baso, kutsara, tinidor ug kaldero pahugason man diay nila. Pun-an pa nga dunay ig-agaw nako nga kusog kaayong moyamiid kun makadungog na siya nga ako mo-eskwela sa kolehiyo ug unta sa hustong panahon ako ma-propesyonal lang gyud unta. Daw sa hilabon ang kasingkasing sa maong yaga-yaga.

Apan pagligid sa katuigan, nagbunga ra gyud ang paningkamot ug pagsakripisyo uban sa panalangin sa Dios. Sila nagpabilin sa ilang pagka-sila ug ako nakakab-ot sa akong gitinguha. Salamat sa mga tawo nga nakakita ug misalig sa akong ambisyon. Kun wala sila, wala pud unta ako karon.

Si Mark Twain nagkanayon: “Keep away from people who try to belittle your ambitions, small people always do that, but real great people make you feel that you too, can become great.” Kaniadto hilig ako og daydreaming ug karon ang maong mga daydreams mga reyalidad na nga akong gipuy-an. Ug gikan sa maong mga kasinatian, akong gipaningkamotan nga ang mga batan-ong dunay damgo ang ako usab matudloan nga diha sa kinabuhi daghan kaayo ang kahigayonan ug katigayonan. Ang mahinungdanon. Maantigo kang mangita kanila ug kun imo na silang hikit-an, imo silang palipangon.