Usa ka higala ang mikomentaryo: “Kahugaw ba ining imong kuwarto?” Ang tag-iya sa kuwarto nagkanayon: “Nawad-an ko og gana ning kuwartoha: duna pa ko’y gana nga magpakabuhi pa.” Ang amahan sa phenomenology nga si Edmund Husserl ang nag-ingon nga kinahanglang pasultihon ang mga butang sa ilang kaugalingon pinaagi sa paghiklin una sa bisan unsang bias. Dugang pa, ang tawo masabtan pinaagi sa iyang mga imprints apil na niini ang mga butang o dapit nga dunay kalambigitan sa iyang kinabuhi. Kining maong mga imprints ang nisalamin sa iyang personalidad o dili ba kaha moods nga nasinati. Ang tawong depressed pananglitan ang atong masinati pinaagi sa iyang mga gipakitang mga timailhan. Apil na niini ang kawalay gana sa naandan niyang hilig o gihigugmang buhaton.
Mao sud-onga ang imong palibot nga kabahin sa imong pagkatawo o dili ba kaha ang ritmo sa imong inadlaw’ng pakigbisog basin dunay mga higayon sa imong kinabuhi nga bisan gani ang pagkaon mamahimong usa ka dakong tunglo sa imong kinabuhi ug ang kuwarto nga nahimong salag pahulayanan ang mahimugso ingon nga bilanggoan sa pangandoy nga dili gyud matuman.