Si Joseph Campbell ang nagkanayon. “Ang unang 35 o 40 ka tuig sa atong kinabuhi, atong gigamit diha sa pagpaningkamot pagkatkat sa atong tagsa-tagsa ka mga hagdanan aron makaadto kita sa usa ka building ug sa atong pag-abot na didto sa tumoy diha pa kita nasayod nga nasayop diay kita’g butang sa atong hagdanan sa dili maong building.”
Nagtuo kita nga hingpit na kita. Nagtuo kita nga nalipay na kita sanglit nakab-ot naman nato ang atong gitinguha. Apan sayop diay kita. Mao kining mga panahona nga mohimo kita og tukmang pagpatidlom kun asa naman kita padulong human nato nakita nga ang atong giisip nga misyon dili diay mao ang atong misyon?
Ang uban nga padayong giabat ang mohimo og hinanaling pag-imbento sa mga kausaban o mga biglang liko aron mamahimong makasinati og katagbawan gumikan sa kahaw-ang nga nasinati. Gitawag kini og inner void. Mao na nga ang usa ka lalaki kang kansang kaminyoon wala mosalir ang dunay posibilidad nga mopili og mas bata pa kay sa iyang kanhiay nga asawa.
Apan ang pangutana: Natagbaw na ba siya? Adunay mga ngitngit nga bahin sa atong kinabuhi nga kinahanglan natong ihiusa sa atong tagsa-tagsa ka mga kahayag. Adunay mga higayon nga kita nagdumili sa pag-angkon kanila ug karon na ang tukmang higayon sa paggakos nila. Sa dili ka pa mohimo og desisyon pamalandongi una kun kini tinukmod ba gyud sa imong tinuod nga panginahanglan o bunga lamang sa usa ka pagtakuban?