Usa ka kabus nga inahan ang nipahimugso sa usa sa iyang mga anak daplin sa dalan panahon sa tingtugnaw. Kini tungod kay siya kabus man. Sa maong hitabo, nakabsan gyud sa kinabuhi ang maong inahan. Adunay magtiayon nga luwan sa ilang sakyanan nga nakakita sa inahan ug anak. Ilang naabtan nga ang inahan hubo ug sa iyang kilid adunay puya nga giputos sa iyang sapot.
Gisagop sa magtiayon ang maong bata ug giisip nila kining ilang matuod nga anak. Nidako ang maong bata ngadto sa usa ka maanyag nga babaye. Sa hingkod na ang panuigon niini, ila kining gisultihan sa iyang kaagi. Usa niana ka higayon sa tingtugnaw, ang maong anak nihangyo sa magtiayon nga magpakuyog sa dapit diin nahitabo ang mapait nga kamatayon sa iyang inahan. Ang higayon diin siya gipahimugso usab. Sa dihang nahiabot na sila didto, sa kalit lang gihubo sa maong babaye ang iyang mga sapot, mismo sa maong dapit nga nabugtoan sa gininhawa ang iyang inahan. Gipangutana siya sa magtiayon nga nagsagop kaniya: “Nganong naghubo ka man? Unsay buot ipasabot niini?” Ang maong babaye mitubag: “Gibuhat ko kini, agi’g paghandom ug pagsinati usab sa nasinati sa akong inahan tungod sa iyang pagpahimugso kanako!”
PAMALANDONG
Dili kabayran ang usa ka pagsakripisyo sa usa ka inahan alang sa kaluwasan sa iyang anak. Ingon ini usab ang gugma sa Dios kanato. Si Jesu-Kristo mianhi sa kalibutan, ug nihalad sa iyang kaugalingon sa paagi nga dugoon. Ang atong paghandom kaniya diha sa Sagrada Eukaristiya dili lang gyud unta kutob lang sa ritwal kondili diha usab sa atong makanunayong pag-alima ug pagsakripisyo sa uban nga nagkinahanglan.