Marso 27, 2011: Ikatulong Domingo sa kwaresma
Mga Pagbasa: Ex. 17;3-7/Sal. 95/Rom. 5;1-2,5-8/Jn. 4;5-43
Sa panahon ni Jesus ang mga Samaryanhon wala makigsagol sa mga Judio. Giisip sila nga mga langyaw ug sinalikway sa plano sa Dios (Sir. 50;25-26). Apan sa dihang mikaylap ang Maayong Balita pinaagi sa misyon sa mga Apostoles, ang Samarya ang gisangyawan usab ug daghan kanila ang nakabig sa pagtuo. (of. Fr. Marcelo Cattaneo, Svd: Biblical notes for Sunday’s Litugical Readings P. 86)Kauhaw. Usa kini ka natural nga bation niadtong nagkinahanglan og katagbawan gumikan kay gihikawan. Ang tawo uhawon og tubig mao nga moinom gyud siya og tubig. Apan dunay matang sa kauhaw nga mas labaw pa kaysa tubig. Kini ang kauhaw sa kamatuoran, sa gugma ug sa kinabuhi. Si Jesus mao ang tuburan sa tubig nga naghatag og dili lang kasarangang katagbawan. Kondili katagbawan kini nga nagkahulogan og usa ka madagayaong kinabuhi diha sa tuburan nga walay lain kondili ang Ginoong Jesu-Kristo.
Himoa ang mapalandungong pagsud-ong kun ang imong nahuptan karon sama pananglit sa bahandi, gahom ug kasikat ang naghatag ba kanimo og tinud-anay nga kalipay kay basin baya gipili mo ang giisip mong kalipay apan taphaw lang diay.