Sa kasadpang bahin sa Canada, usa ka batan-ong misyonero ang mihisgot ngadto sa mga lumad kalabot sa dakong gugma sa Dios. Alang kanila usa kini ka pagpadayag. Human sa iyang pakigpulong ang ilang dako ang nangutana kaniya sa pag-ingon: “Tinuod ba ang imong giingon nga ang Dios mao ang atong Amahan?” Ang misyonero mitubag: “Oo tinuod kana!” Ang nangutana nagkanayon: “Mao ba?” Pagkaanindot paminawon niana kay sukad masukad karon pa ako masayod nga ang Dios mao diay ang atong Amahan. Sa ato pa kitang tanan mga managsuon!
PAMALANDONG
Tungod kay kanunay naman natong gigamit ang Amahan Namo diha sa atong mga pag-ampo ug diha sa atong pagsaulog sa Santos nga Misa, nahimong daw sa ordinaryo na lamang alang kanato ang maong pag-ampo. Usahay lamo-lamoon pa gani kun magkalisud! Apan hibaw-i nga tabunok kaayo ang pag-ampo niini sanglit, nagpadayag man kini nga ang Dios diay dili halayo kanato, hinunoa haduol siya ug nga maisip nato siyang atong Amahan. Usa siya ka Amahan nga buot maghiusa ang iyang mga anak. Usa siya ka Amahan kang kansang gugma ug kalooy maoy bugtong hinungdan kun nganong buot niyang ibubo ang atong mga panginahanglan. Sa matag higayon nga mag-ampo kini niini, hinuklugi kuno kun hain naman dapita ang imong pakiglambigit sa imong Langitnong Amahan. Halayo ka ba niya o haduol lamang?