Babangon ang Pinoy

Si Ondoy, si Pepeng at saka si Ramil

ang sa ating bansa’y nagdulot hilahil;

Pero sa totoo’y tayo ang nagtaksil –

kaya itong langit ay biglang naningil!

Niloob ng langit tayo ay bahain

upang ipamukhang tayo ang salarin;

Ito’y isang leks’yong dapat na alaming

Inang Kalikasan di dapat sirain!

Ang basura’t duming ating itinapon

sa ilog at dagat nagbalikan ngayon

Kung kaya ang tubig ng ulang bumalong

naging mga bahang maraming nilamon

Nalubog sa baha tao at tahanan

at di rin naligtas mga kabukiran;

may mga lupa pang biglang nagbagsakan

kaya nawasak din tulay at lansangan!

Sa mga probins’ya’t malayong barangay

sinira ng baha ang lahat ng bahay;

Hindi rin naligtas ang maraming buhay

nang maraming tao, hayop at halaman!

Kaya itong bansa ay hilahod ngayon

dahil sa nagdaang sungit ng panahon;

Kabuhayang bansa na dapa na noon

Ngayon ay lalo pang hirap na bumangon!

Sa nangyaring ito’y pag-asa na lamang

ang dapat hintayin nitong sambayanan;

Tayo ay umasang sa kinabukasan

tayo ay babango’t buhay ay iinam!

At bakit nga hindi’y mayr’ong dumarating

na mga biyayang sa langit din galing;

Mga kawanggawa’y kumikilos na rin

na ang dala’y tulong sa mga may problems!

Gobyerno’y pribado ngayo’y magkatuwang

na ang nasalanta ay tinutulungan;

Ang lahat ng sector nitong pamayanan

hindi humihinto sa pagdadamayan!