Sa loob ng bahay ako’y nagbabasa
dyaryo’t mga aklat na aking makita;
sa dami ng libro na aking binasa
ang berde kong utak ay natataranta!
Minsa’y natunghayan pambihirang aklat –
ang sumulat nito’y dayuhang matalas;
at ayon sa kanya tayo’y walang oras
at ang umiikot paligid ng lahat!
Dahil umiikot itong ating mundo
hindi gumagalaw tayong mga tao;
ngunit sa energy at vibration nito
nararating natin iba’t ibang dako!
At may libro naman na ang sinasabi
ito raw si Hitler ay hindi salbahe;
ginawang pagpatay sa taong marami
ay marapat lamang sa mga mas’werte!
Saka raw ang langit narito sa lupa
spirit ng patay dito’y gumagala;
wala raw impyerno’t purgatoryo yata
narito sa mundo ang lungkot at saya!
Taong namamatay — sa isa pang aklat —
mga espiritu’y hindi nagwawakas;
at ang mga buhay kapag nag-uusap
ay may espiritung katabi’t kaharap!
Mga espiritu’y hindi nakikita
pero gumagala sa mga kalsada;
kahit ang katawan ay naagnas na
ang spirit nito’y buhay na buhay pa!
May nagsabi pa ring damo at halaman —
mga dahon nito ay buhay na buhay;
ito raw ay isang magandang patunay
sila’y espiritu ng mga namatay!
Sa isa pang aklat doon ay nabunyag
spirit ng patay ay naglalagalag;
sila’y narito lang laging nagmamatyag
sa mga naiwang asawa at anak!