Tag-araw at tag-ulan
Sa buhay na ito’y dalwang beses na lang
nagiging masaya itong ating buhay;
Ang isa’y tag-araw ang isa’y tag-ulan
maligaya na rin kahit gayunpaman!
Tayo’y Pilipino at sa bansang ito
dalwang panahon lang umiiral dito;
Panahong tag-init masasaya tayo -–
sapagka’t summer months sa lahat ng dako!
Panahong tag-ulan kapag sumasapit
nagiging luntian ang buong paligid;
Huni ng palaka, huni ng kuliglig
ating naririnig sa bayan at bukid!
Panahong tag-araw tayo ri’y masaya
dahil mga tao’y tungo sa probinsya;
Mga kamag-anak dinadalaw nila
sa ilog at dagat nagtatampisaw pa!
Kay lamig ng hangin sa tuwing uulan
bawa’t patak nito’y music sa bubungan;
Dalangin ng tao’y tubig na titighaw
sa natuyong lupa at mga taniman!
Ang init ng araw kung lubhang matindi
sa langit ang araw laging nakangiti;
Mga magsasaka’y bitbit ang tampipi
lalagyan ng palay at maraming binhi!
Basura at yagit sa mga lansangan
nalinis ng baha sa saganang ulan;
Ang walang patubig na mga palayan -–
sa tubig ng langit ay naging luntian!
Sa dalwang panahong naghahari rito
ito ay sapat ng lumigaya tayo;
Di na natin hangad umulan ng yelo
pagka’t tayo’y Pinoy hindi Amerkano!
Kung sobra ang lamig hindi natin kaya
Kung tayo’y may autumn p’wede pa rin
Pero kung may winter tayo ay kawawa
sa lakas ng heater —– Meralco’y sasaya!
- Latest
- Trending