Panghabambuhay na pakikipaglaban ng mga magsasaka

KUNG tama ang aking naaalala, panahon pa ni President Marcos ay ipinaglalaban na ng mga magsasaka ang mga lupang kanilang tinatamnan, pinaghihirapan. Sa loob ng 14 na taong kahirapan sa ilalim ng rehimen ni Marcos, halos walang lupain ang naitalaga sa mga magsasaka. Wala pa ngang kagawaran ng repormang pansakahan.

Nabuhayan ang mga magsasaka nang ma­ganap ang EDSA Revolution noong 1986, nang itaguyod ni President Corazon Aquino ang Department of Agrarian Reform. Ito ang naging isa sa mga plataporma at adbokasiya ng admi­nistrasyong Aquino.

Sa panahon ng kanyang administrasyon,18 percent ng mga lupang sakop ng repormang pansakahan ang naitalaga sa mga magsasaka. Sa sumunod na administrasyon naman ni President Ramos, halos 53 percent ang naipamigay na lupain.

Sa ilalim naman ng administrasyong Arroyo, halos 15 percent lang ang naipamigay sa loob ng limang taon. Pinaka-mababa ito kumpara sa mga nakaraang administrasyon, pati na rin sa ilalim ni President Estrada kahit dalawa’t kala­ hating taon lang ang natapos na termino. Lahat ng mga impormasyong ito ay nasa aklat ni Dr. Saturnino Borras, isang eksperto sa repormang pansa­kahan.

Wala talagang nababakanteng panahon sa ating kasaysayan na hindi ipinaglalaban ng     mga magsasaka ang kanilang lupang pinaghihi­rapan. Maraming okasyong nagpo-protesta ang mga ito sa iba’t ibang pamamaraan. May mapa­yapa, may marahas. At may mga okasyon na madugo at may napipinsala.

Ganito kainit at kapusok ang laban ng mga magsasaka. Sa loob ng higit 33 taon, hindi pa matapos-tapos ang laban. Tila panghabambuhay na pakikipaglaban ng mga magsasaka.

Kaya naman nagkaaberya ang isang sesyon sa Kongreso, nang naging malinaw na hindi ma­ipapasa ang batas na magpapahaba pa ng limang taon ang programang repormang pan­sakahan lampas ng katapusan nito noong Hunyo 10, 2008. Nakakita na naman ng oportunidad ang Mala­cañang na magpapogi muli.

Pinirmahan ni President Arroyo bilang isang importanteng hakbang ang pagpapahaba pa ng CARP hanggang Disyembre 31, 2008. Ayon naman kay House Speaker Prospero Nograles, sapat na oras ito para mas mapag-aralan pa ng masinsinan ang programa, at maisaayos ang   mga pagkukulang nito nang sa ganun ay lalong mapabilis pa ang pagbibigay ng lupain sa mga mararapat na magsasaka.

Pero base nga sa mga impormasyon na inila­had ni Dr. Borras, mapapabilis pa kaya ang pag­bibigay ng lupain sa ilalim ng administrasyong Arroyo? Ano naman kaya ang dahilan kung bakit maliit lang na porsiyento ng lupain ang napamigay na sa ilalim ng kanyang administrasyon? Baka naman mga kasangga at kaibigan ang mga may-ari ng mga lupain na iyan.

May mga dahilang sinita rin si Dr. Borras, at isa na rito ang katiwalian sa kagawaran na limang iba’t ibang kalihim na ang namuno. Katiwalian na kabilang na ang P544 milyon na galing sa kaya­manan ng mga Marcos na itinalaga para sa  CARP, na tila ginamit sa pangangampanya ni  Arroyo noong 2004 presidential elections.

May kasabihan na ang mga mahihirap at kapuspalad sa buhay ay dapat mayaman sa proteksiyon ng batas. Hindi ito natutupad sa administrasyong ito. Sa totoo lang, kabaliktaran ang nangyayari. Mga kasangga at kalapit ang mga yumayaman habang ang mga mahihirap, lalong naghihirap. At dahil sa sobra nang kahirapan, hinog ang panahon para sa mga binabatong mga “limos” ng pamahalaan sa mga mahihirap. Mga limos na nagsisilbing pampapogi, pampabango at pampaganda ng imahe.

May iba pa rin sigurong nabobola ang gobyer­no na ito’y para sa mamamayan — hindi alintana na ito’y higit ang laki ng kapakinabangan sa mga kapittuko sa kapangyarihan kaysa sa mga nagdarahop dahil sa iba pang kabulastugang nagaganap sa gobyernong ito.