Sa Dios walay matago
Ang kasinatian sa maong Babayeng Samaryanhon maoy nagtimaan nga sa Dios walay matago. Sa laktod,mga hubo kita atubangan niya. Nasayud kaayo siya sa atong personal nga kinabuhi, nahibalo siya sa atong pagkamasalaypon. Apan bisan pa niini, ang Dios andam sa gihapon sa pagtanyag kanato sa tubod nga naghatag og bag-ong kinabuhi. Kini mao ang nasinati sa maong babaye nga sa maong kukabildo siya nakaalinggat nga dili diay basta kinsa lang kining tawhana. Adunay naa kang Jesus nga wala sa uban.
Ang panahon sa kwaresma mao ang tukmang higayon sa paghimong abli, ug matinud-anon gayud atubangan sa atong Ginoo.Dili maayo nga padayon natong sul-obon ang mga maskara sa pagpakaaron-ingnon kini tungod kay walay maayong resulta kining maong buhat.Hinuon, kun kini atong lihok personal hinaut unta nga ang anaa sa atong pangagamhanan usab ang maningkamot nga dili magpaaron aron dugokan sa mga tawo nga daw sulom sa kadalanan.