Usa ka batan-on ang kanako nangutana: “Padre, sala ba nga ako mangutana kun nganong ang kinabuhi usahay dili makiangayon? Ug unsa may akong mapaabot sa pagpunay ko og ampo, ug pagsimba matag Domingo?” Ako nakauknol sa maong pangutana sanglit ang gipangutana sa maong batan-on, pangutana ko usab kaniadto ug bisan na gani tingali karon. Dili tungod kay ako nagduda apan tungod kay daghang mga tanghaga ang kinabuhi nga buot tugkaron sa limitado kong hunahuna.
Si Juan nga Magbubunyag nagpadala og mga sinugo niya aron pagtino kun kinahanglan pa ba silang magpaabot og lain o si Jesus na ba gyud ang Mesiyas. Si Jesus wala mo-direkta pag-angkon sa iyang pagka-siya, hinunoa gihulagway lamang niya ang mga buhat niya nga naghatag og katagbawan sa mga panginahanglang tawhanon ug espirituhanon.
Dili baya dautan ang mangutana dili ba? Wala kini magpasabot og pagduda, hinunoa buot lang gyud hatagan og tubag ang mga kalisud ug kangitngit nga nahiagoman diha sa atong kinabuhi sa pagtuo. Ning nagsingabot nga paghandum sa pagka-himugso sa atong Ginoo, gidapit kita sa pagpaningkamot diha sa usa ka matidlumong pag-aninaw kun nihamtong ba kita diha sa atong pagtuo o wala ba. Hinuon, dili lang kay paganahon nato ang atong hunahuna kundili mas haom usab kun gamiton usab nato ang mga mata sa atong tagsa-tagsa ka kasingkasing sa pagsud-ong sa nawong sa atong Ginoo diha sa atong tagsa-tagsa ka mga kinabuhi.