Ay mali! Buti na lang!

SALAMAT naman at hindi na naminsala ang bag­yong Mina sa Bicol, at lumihis pataas papuntang Hilagang Luzon, at hu­mina pa nang tumama sa Isabela. Ang Kamay­nilaan ay hindi nakaranas ng epekto ng bagyong ito. Ang magandang nakita sa ating mga kababayan ay naghanda sila saka­ling tumama nga ang ma­lakas na bagyo. Lumikas ang mga nasa maba­babang lugar sa Bicol, tinanggal ang ilang bill­board sa Metro Manila, nagbilihan ng kandila. Pinaghandaan talaga nilang mabuti. Hindi na baleng handa at hindi tumama ang bagyo, kaysa tumama na hindi handa. Malakas ang pag­da­rasal ng mga tao, at nakinig ang maawaing Diyos.

Ang nakapagtataka ay ang pagbabalik ng bagyong Lando matapos humampas sa Vietnam! Parang hinatak ni Mina si Lando pabalik ng Pili­pinas! Sana naman hindi na malakas ang hangin ni Lando.

Sinisisi naman ang PAGASA sa mga maling prediksyon ukol sa da­daanan ni Mina. Ayon naman sa PAGASA, ma­raming puwedeng mang­yari talaga sa pagbaybay ng isang bagyo, at pinag-aaralan nila ang pinaka­posibleng daan. Hindi naman talaga eksaktong siyensiya ang paghuhula sa panahon. Ganundin ang panghu­hula ng pag­sabog ng isang bulkan at lindol. Wala naman talagang eksakto pag­dating sa lagay ng pa­nahon. At ito ay isang pagkakataong mas ma­buti na magka­mali kaysa maging tama. Isipin na lang natin ang danyos na naman sa Bicol kung tumama nga ito ng todo-lakas! Baka mas masama pa ang nang­­yari kaysa sa Reming noong isang taon.

Sana wala nang bag­yong dumating para hindi masira ang kapaskuhan natin. Mabigyan naman sana tayo ng pagkaka­taong maging masaya kahit sa simpleng paraan lang. Marami na rin kasing bagyo ang dumaan sa atin galing sa kasa­lukuyang administrasyon. Sa katunayan, ang tunay na bagyo lumilipas pero ang bagyo ng katiwalian at anomalya, nananatili at hindi nalilimutan.