Ang mga ginikanan nga naglantaw sa maayong kaugmaon sa mga anak, walay gihunahuna kondili ang paghatag kanila og hustong edukasyon. Pahumanon og kurso ang mga anak.
Magkabulingit ug malubong sa utang ang mga ginikanan aron lang mapaedukar ang mga anak. Ug inay malipay na unta ang mga ginikanan sa higayon nga makahuman na sa pag-eskuyla ang anak, apan laing kalbaryo na usab ang ilang atubangon. Mangaplay na usab og trabaho ang nakahuman nga anak. Nagkinahanglan na usab og suportar sa mga ginikanan sama sa paghatag og kuwarta nga iyang magamit sa pagpangitag trabaho.
Apan pagkalisod pangitaon sa trabaho karon. Daghan ang mga propesyonal karon sa atong nasud nga walay kasudlan nga trabaho. Ang uban, makakita man tuod og trabaho apan nangapudpod una ang ilang sapatos sa paglinakaw sa kadalanan sa siyudad.
Ang uban usab mosulod na lang og bisan unsang trabaho nga wala mahaom sa kurso nga ilang nahuman basta aduna lay pangita o income matag bulan.
Busa, wala gayoy kataposan ang kalbaryo nga antoson sa mga ginikanan karon. Nakapahuman na tuod og eskuyla sa anak, apan kay walay trabaho, adto lang gihapon magyangungo og kuwarta sa iyang mga ginikanan.
Pastilan kining atong nasud karon! Bentaha na lang kadtong mga adunahan kay misamot kadato. Samtang ang mga pobre misamot usab kakabos.
Samtang ang ekonomiya sa nasud nagpadayon sa pagkasukarap, nga dili gayod mapangitaan og paagi sa atong gobyerno nga makatuyhakaw, ang mga batan-on karon nga nakahuman sa pagtungha dili gayod matawag nga aduna nay maayong kaugmaon nga nagpaabot kanila sa unahan.
Ug ang mga ginikanan nga nangandoy nga maharuhay sa pagpuyo kon makahuman ang anak sa pagtungha, magpabiling nag-antos sa kalbaryo sulod sa pamilya.
Ang pagka-selfish sa ubang mga opisyal karon sa atong gobyerno, ug ang sobrang pamolitika, maoy dakong hinungdan nga wala pa gayod makabangon ang atong ekonomiya. Unta makonsensiya na sila. Daghan na ang nag-antos sa tumang kalisod sa pagpuyo ilabi na gayod ang mga ginikanan nga maoy nagbuhi ug nagsuportar sa mga anak.