Hindi na maaaring asahan na ang mga susunod pang pagdiriwang ng EDSA Dos ay dadagsain pa ng mga tao. Ganyan ang mga Pinoy, sa una ay masigasig hanggang sa manghinawa. Maski ang EDSA Uno (Feb. 20-25, 1986) na nagpabagsak kay Ferdinand Marcos ay matamlay na rin ang pagdiriwang nang mga sumunod na taon. Wala nang init. Pero ang tiyak, kahit na lumipas ang panahon, ang ipinunla ng people power revolution ay nakatanim na at hindi na maaaring maglaho.
Napatunayan na ang pagkakaisa ay maaaring magpabago sa maling sistema. Kung magkabigkis at nagkakasama, ang bulok na pamamalakad ay maaaring wasakin. Ilang ulit nang sinabi ni Mrs. Arroyo na hangad niya ang matatag na republika. Ang kanyang pangarap na ito ang dahilan marahil kung kaya hindi na niya ninais pang tumakbo sa 2004.
Mahirap itong gawin kaya naman nakikiusap si Mrs. Arroyo sa lahat na siya ay tulungan. Ito na ang panahon para mag-people power para sa ikauunlad ng bansa. Magkaisa para labanan ang katiwalian. Isumbong ang mga opisyal ng gobyerno na gumagawa ng masama at nangungurakot. Mag-alsa laban sa mga "gutom na buwaya". Magkaisa para labanan ang kahirapan. Kung madudurog ang mga tiwali tiyak na ang pagsulong.
Bagong rebolusyon sa bagong panahon. Maaaring makamtan ang pag-unlad sa pamamagitan ng pagkakaisa, katulad ng ginawa sa EDSA Uno at Dos.